នៅរដូវក្តៅឆ្នាំ ១៩៤៩ ចាង ខៃជៀក ព្រមទាំងរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋចិន (ROC) របស់លោកបានបាត់មុខពីចិនដីគោកជារៀងរហូត។ ទីក្រុងសៀងហៃ និងណានជីងដែលជាទីក្រុងរដ្ឋធានីរបស់ប្រទេសចិនសាធារណរដ្ឋ បានធ្លាក់ចូកណ្ដាប់ដៃកម្លាំងកុម្មុយនិស្តរបស់លោកម៉ៅ សេទុងហើយអង្គភាពកងទ័ពរបស់លោកចាង នៅទូទាំងប្រទេសចិនបានដួលរលំក្រោមទម្ងន់នៃការវាយប្រហារទ្រង់ទ្រាយធំនិងការបែកខ្ញែកគ្នា។
កំពង់ផែភាគអាគ្នេយ៍របស់ប្រទេសចិនត្រូវបានស្ទះដោយសាកប៉ាល់ដឹកមន្ត្រីរដ្ឋាភិបាល របស់លោកចាង កងទ័ពរាប់ម៉ឺននាក់ និងទ្រព្យសម្បត្តិនានាដើម្បីធ្វើដំណើទៅកោះតៃវ៉ាន់ដែលជាផ្លូវកាត់ចុងក្រោយនៃ“ ចិនសេរី” ។ មិនយូរប៉ុន្មាន ពួកគេបានគ្រប់គ្រងកោះដាច់ឆ្ងាយជាច្រើនដែលលាតសន្ធឹងពី Zhoushan នៅភាគខាងជើងរហូតដល់ Hainan នៅភាគខាងត្បូងហើយកោះទាំងនេះត្រូវបានចាត់ទុកជាដែនដីរបស់ ចាង ខាយជៀក។ វាគឺជាពេលវេលាសំខាន់នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តចិនទំនើប ដែលក្រោយមកកងទ័ពរំដោះប្រជាជនចិន (PLA) បានចាប់ផ្តើមរៀបចំផែនការការលុកលុយរបស់កោះតៃវ៉ាន់។
ចាប់ពីខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩៤៩ ដល់ខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩៥០ មេបញ្ជាការកងទ័ពនិងក្រុមឧត្តមសេនីយ៍នៃកងទ័ពរំដោះប្រជាជនចិនក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ម៉ៅ សេទុងបានរៀបចំផែនការប្រយុទ្ធយ៉ាងស្វិតស្វាញ និងការត្រៀមសំរាប់គ្រប់យ៉ាង ដែលនឹងក្លាយជាការប្រកួតប្រជែងជាយុទ្ធសាស្ត្រដែលថ្នាក់ដឹកនាំកុម្មុយនិស្តថ្មីរបស់ចិននឹងប្រឈមមុខ។ ការផ្លាស់ប្តូរប្រវត្តិសាស្ត្រដែលមិននឹកស្មានដល់ បានរារាំងលោកម៉ៅ និងឧត្តមសេនីយ៍របស់លោកពីការដាក់ផែនការការលុកលុយតៃវ៉ាន់របស់ពួកគេ។ នៅថ្ងៃទី ២៥ ខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩៥០ កូរ៉េខាងជើងបានលុកលុយប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងហើយប្រធានាធិបតីអាមេរិកលោក Harry Truman បានសម្រេចចិត្តយ៉ាងលឿនក្នុងការជួយសង្គ្រោះរដ្ឋាភិបាលមិត្តភាពរបស់កូរ៉េខាងត្បូង ខណៈពេលដែលបញ្ជាឱ្យកងនាវាទី ៧ របស់សហរដ្ឋអាមេរិករារាំងការលុកលុយរបស់ចិនដែលអាចកើតមាននៅលើច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់។
ជាផលវិបាករដ្ឋាភិបាលថ្មីរបស់ប្រទេសចិនបានបញ្ឈប់ការលុកលុយរបស់កោះតៃវ៉ាន់ ហើយកម្លាំងជាច្រើនដែលបានហ្វឹកហាត់សម្រាប់បេសកកម្មនេះត្រូវបានដាក់ពង្រាយឡើងវិញនៅតំបន់ព្រំដែនចិន - កូរ៉េ។ នៅខែតុលាឆ្នាំ ១៩៥០ កងទ័ពក្រហមរបស់ចិន បានធ្វើអន្តរាគមន៍នៅខាងកូរ៉េខាងជើងដោយបានបញ្ជូនកងទ័ពជាច្រើនដែលបំពាក់ដោយឧបករណ៍ធ្វើសង្គ្រាមក្នុងព្រៃចូលទៅក្នុងសមរភូមិប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងកងកម្លាំងអង្គការសហប្រជាជាតិដែលដឹកនាំដោយសហរដ្ឋអាមេរិក។ ការធ្វើអន្តរាគមន៍នេះបានបណ្តាលឱ្យឱកាសនៃការវាយលុកជាប់គាំងនិងបង្កើតព្រំដែនគ្រោះថ្នាក់ពីរដែលបន្តដល់សព្វថ្ងៃនេះគឺមួយនៅឧបទ្វីបកូរ៉េ និងមួយទៀតនៅលើច្រកសមុទ្រតៃវ៉ាន់។
ប៉ុន្តែហេតុអ្វីបានជាផែនការឈ្លានពានរបស់ចិនលើកោះតៃវ៉ាន់ មិនត្រូវបានដាក់ឱ្យមានសកម្មភាពមុនពេលផ្ទុះសង្គ្រាមកូរ៉េ? តើតៃវ៉ាន់និងរដ្ឋាភិបាល ROC របស់ខ្លួនបានរស់រានមានជីវិតយ៉ាងដូចម្តេច? ចម្លើយគឺស្ថិតនៅក្នុងករណីចារកម្ម។
ផែនការការលុកលុយ
សមរភូមិកោះតៃវ៉ាន់ធ្វើឡើងមានគោលបំណងដើម្បីកំណត់ទំព័រចុងក្រោយនៅក្នុងសង្គ្រាមស៊ីវិលចិន ដែលជាជម្លោះមួយដែលបានវាយបំផ្លាញប្រទេសចិនពីឆ្នាំ ១៩២៧ ដល់ ១៩៤៩ បូករួមការរំខានពីការឈ្លានពាន និងការកាន់កាប់របស់ជប៉ុននៅម៉ាន់ជូរី និងចិនខាងកើតក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ។ លោកម៉ៅ និងកងទ័ពកុម្មុយនិស្តរបស់គាត់ឈរជើងជាវចាំបាច់នៅតែលើតំបន់ការពារមួយចំនួន បន្ទាប់ពីបង្កើតក្រុមបះបោកុម្មុយនិស្តរបស់ពួកគេធ្លាប់បានធ្វើឡើងកាលពី២០ឆ្នាំមុន។ ពួកគេបានភៀសខ្លួនពីការបរាជ័យក្នុងសមរភូមិមួយទៅការបរាជ័យមួយទៀត ដោយបង្ហាញមិនពីភាពខ្លាំងរបស់ពួកគេ និងជៀសវាងការបាត់បង់ណាមួយ។ ឈុតភៀសខ្លួននេះបានផ្លាស់ប្តូរភ្លាមៗនៅដើមឆ្នាំ ១៩៤៩ នៅពេលដែលពួកគេបានកាន់ដៃគ្នាប្រឆាំងនឹងកងទ័ពសាធារណរដ្ឋចិន ដោយឈ្នះនូវយុទ្ធនាការបង្ក្រាបជាច្រើននៅទូទាំងភាគខាងជើងនិងភាគកណ្តាលនៃប្រទេសចិន។
នៅខែមីនាឆ្នាំ ១៩៤៩ លោកម៉ៅបានបញ្ជាឱ្យឧត្តមសេនីយ៍របស់គាត់ បន្ថែមកោះតៃវ៉ាន់ទៅក្នុងបញ្ជីនៃគោលដៅយុទ្ធសាស្ត្រដែលត្រូវចាប់យក។ កាលពីមុនយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់ឆ្នាំ ១៩៤៩ គឺស្វែងរក“ ការរំដោះ” នៃខេត្តចំនួន ៩ ក្នុងប្រទេសចិនសិន។ បន្ទាប់ពីជ័យជំនះលើសមរភូមិជាបន្តបន្ទាប់ បញ្ជីនៃខេត្តដែលនឹងដណ្តើមបាននៅចុងឆ្នាំនេះត្រូវបានពង្រីកដល់ដប់ប្រាំពីររួមទាំងកោះតៃវ៉ាន់ផងដែរ។ព្រឹត្តិការណ៍នេះបានរីកវចម្រើនយ៉ាងឆាប់រហ័ស។
ក្នុងរយៈពេលតែប៉ុន្មានខែប៉ុណ្ណោះនៃការផ្លាស់ប្តូរយុទ្ធសាស្ត្រកងទ័ព PLA បានកាន់កាប់ទីក្រុងណានជីង និងសៀងហៃហើយបន្តកំពុងដើរជាក្បួនតាមឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងកើតនៃប្រទេសចិននៅតាមផ្លូវទៅខេត្តហ្វូជានដោយឆ្លងកាត់ពីកោះតៃវ៉ាន់។ នៅពេលនេះលោកម៉ៅបានទាក់ទងទៅមេបញ្ជាការកងទ័ពលំដាប់ទី ៣ នាយឧត្តមសេនីយ៍ General Su Yu និង General Zhang Zhen។ នៅថ្ងៃទី ១៤ ខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩៤៩ លោកបានបញ្ជាពួកគេតាមរយៈតេឡេក្រាម ដើម្បីដឹងថាតើកោះតៃវ៉ាន់អាចដណ្ដើមក្នុងរយៈពេលខ្លីដែរឬទេ ថែមទាំងប្រាប់ពួកគេឱ្យមានផែនការប្រតិបត្តិការយោធាទ្រង់ទ្រាយធំដើម្បីចាប់យកកោះនេះ។
នៅក្នុងសាររបស់គាត់ លោកម៉ៅបានលើកឡើងអំពីលទ្ធភាពនៃការប្រើប្រាស់សកម្មភាពCaសម្ងាត់ ដើម្បីធ្វើឱ្យកងកម្លាំងចិនសេរីចុះខ្សោយ។នៅពេលដ៏សំខាន់នេះ មន្រ្តីស៊ើបការណ៍សម្ងាត់របស់លោកនៅកោះតៃវ៉ាន់កំពុងត្រៀមរួចរាល់។ ជាការពិត PLA ត្រូវការនាវា យន្តហោះ និងកងទ័ពច្រើនជាងដើម្បីយកឈ្នះតៃវ៉ាន់។ ដើម្បីឲ្យផែនការលុកលុយអាចធ្វើទៅបាន កងទ័ពត្រូវការបណ្តាញភ្នាក់ងារសម្ងាត់ធំ ៗ ដែលបានបង្កប់ នៅក្នុងសង្គមរបស់តៃវ៉ាន់ ដែលបេសកកម្មសំខាន់គឺជ្រើសរើសមេបញ្ជាការយោធាចិនសេរីណាម្នាក់ ដោយបញ្ចុះបញ្ចូលពួកគេឲ្យចុះចូលហើយ ប្រតិបត្តិការបានចាប់ផ្ដើម។
ក្រៅពីការទាក់ទាញមន្រ្តីជាតិនិយមឱ្យក្បត់បុព្វហេតុរបស់ពួកគេ ភ្នាក់ងារសម្ងាត់ក៏ត្រូវការបង្កើតភាពចលាចលក្នុងសង្គម ការរៀបចំកុប្បកម្មនិងចូលរួមក្នុងសកម្មភាពនៃការបំផ្លិចបំផ្លាញនៅទូទាំងកោះ។ តាមពិតទៅ! កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងនេះបានធ្វើតាំងពីខែមេសាឆ្នាំ ១៩៤៦ នៅពេលដែល“ គណៈកម្មាធិការកិច្ចការតៃវ៉ាន់” ត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅប្រទេសចិន។ អស់រយៈពេលជាយូរមកហើយ ក្រុមសកម្មភាពសម្ងាត់នេះបានបង្កើតបណ្តាញប្រតិបត្តិការសម្ងាត់ជាច្រើន ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅទូទាំងកោះតៃវ៉ាន់ និងបានត្រៀមធ្វើកូដកម្មនៅពេលនេះ។
សូមរង់ចាំអានភាគបន្ត!!!!!