ឧកញ៉ាវេជ្ជបណ្ឌិត គួច ម៉េងលី ផ្ដាំទៅកាន់ក្មួយៗយុវជនថា ទោះឆ្នាំនេះប្រឡង ឬមិនប្រឡង កុំបាក់ទឹកចិត្ត កុំអស់សង្ឃឹម
ក្នុងបទសម្ភាសជាមួយនឹងអ្នកសារព័ត៌មាន លោកឧកញ៉ា វេជ្ជបណ្ឌិត គួច ម៉េងលី បានផ្ដាំទៅសិស្សានុសិស្ស ជាពិសេសសិស្សថ្នាក់ទី១២ ទោះឆ្នាំនេះប្រឡងឬមិនប្រឡងក្ដី កុំព្រួយបារម្ភ កុំភ័យស្លន់ស្លោ កុំបាក់ទឹកចិត្ត ឬអស់សង្ឃឹមខ្លាំងពេក។ មិនមែនមានតែប្រទេសកម្ពុជាទេ ដែលជួបនឹងការលំបាកនេះ គឺនៅទូទាំងពិភពលោកសុទ្ធតែរងគ្រោះដោយសារជំងឺរាតត្បាតកូវីដ-១៩។ ការរៀនសូត្រមិនបានពេញលក្ខណៈក្នុងដំណាក់កាលនេះ គឺមិនមែនជាកំហុសរបស់យើងជាសិស្សទេ ហើយក៏មិនមែនជាកំហុសរបស់ក្រសួងអប់រំ ឬរាជរដ្ឋាភិបាលនោះដែរ។
លោកឧកញ៉ា គួច ម៉េងលី លើកឡើងថា វិបត្តិនេះបានកើតឡើងនៅទូទាំងសាកលលោក ដែលពិបាកក្នុងការគ្រប់គ្រង ប៉ុន្តែអ្វីដែលសិស្សត្រូវខំ គឺត្រូវខំប្រឹងដោយខ្លួនឯង ខំបានប៉ុនណាយកប៉ុណ្ណឹង កុំតែផ្តេកផ្សំផ្តួលតាមយថាកម្ម។ ការរៀនសូត្រមិនមែនចាំតែគេប្រាប់ គេដាស់តឿនឱ្យរៀនទើបបានយើងរៀននោះទេ។
ការផ្ដាំផ្ញើទៅកាន់សិស្សានុសិស្សនាពេលនេះធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីរាជរដ្ឋាភិបាលអនុញ្ញាតឱ្យសិស្សថ្នាក់ទី១២ ឆ្នាំសិក្សានេះជាប់ស្វ័យប្រវត្តិដោយមិនបាច់ឆ្លងកាត់ការប្រឡងសញ្ញាបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ (បាក់ឌុប) នោះឡើយ។ មូលហេតុដែលរាជរដ្ឋាភិបាលសម្រេចជ្រើសរើសមធ្យោបាយនេះ ព្រោះកម្ពុជាជួបប្រទះនូវវិបត្តិជំងឺកូវីដ-១៩ និងដើម្បីការពារការឆ្លងរីករាលដាលជំងឺដ៏កាចសាហាវនេះ។
ទោះយ៉ាងណា លោកឧកញ៉ា គួច ម៉េងលី បានដាស់តឿនសិស្សានុសិស្សថា ទោះឆ្នាំនេះក្តី ឬឆ្នាំក្រោយក្តី សិស្សទាំងអស់ត្រូវក្រោកឈរឡើង សាមគ្គីគ្នា សស្រាក់សស្រាំចូលរួមធ្វើ និងតស៊ូដោយខ្លួនឯង ព្រោះវាជាកម្លាំងចលករមួយដែលជំរុញប្រទេសជាតិអភិវឌ្ឈទៅមុខ។ ម្យ៉ាងទៀត យើងជាសិស្សកុំបន្ទោស កុំចោទ កុំយកបញ្ហាមួយនេះធ្វើជាលេសផ្តេកផ្សំផ្តួល។
មិនថាគ្រួសារក្ដី បុគ្គលក្ដី បញ្ញវន្តក្ដី និងអ្នកដឹកនាំសហគមន៍ក្តី ទោះធ្វើតិចឬច្រើន យើងត្រូវមានមនសិកា ម្ចាស់ការធ្វើដោយខ្លួន មិនបាច់ទាល់តែគេរុញ គេធាក់ គេបុកទើបបានធ្វើនោះទេ។ បុគ្គលម្នាក់ៗគប្បីមានឧត្តមគតិ ម្ចាស់ការ និងដឹងពីអ្វីដែលខ្លួនត្រូវធ្វើ ព្រោះនៅលើលោកនេះមិនអាចរស់តាមការបញ្ជា ឬតាមគេប្រាប់រហូតនោះទេ កុំចាំគេបញ្ចុកដល់មាត់។
លោកឧកញ៉ាមានប្រសាសន៍ថា «ការរៀនសូត្រ គឺការរៀនដោយទឹកចិត្ត ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ បើសិនចង់បានអនាគតល្អ មានការងារល្អ មហាជោគជ័យក្នុងជីវិត សិស្សគ្រប់រូបត្រូវតែខិតខំប្រឹងប្រែងរៀន ត្រូវតែអាន ត្រូវតែសកម្ម ត្រូវតែឈ្វេងយល់ និងស្វ័យសិក្សាដោយខ្លួនឯង ប៉ុន្តែបើនៅតែផ្តេកផ្សំផ្តួល ហើយទៅបន្ទោសអ្នកនោះ អង្អុលមុខអ្នកនេះ បើមិនអ៊ីចឹងទេ អនាគតនៅតែបែបហ្នឹង គឺមិនភ្លឺស្វាងក្នុងជីវិតឡើយ។»
មិនថាក្នុងដំណាក់កាលកូវីដ ឬចប់កូវិដទេ ការរៀនសូត្រមិនមែនរៀនលំៗ ឬរៀនយកតែសញ្ញាបត្រនោះទេ គឺរៀនដើម្បីចេះ ទោះមាននិទ្ទេសឬគ្មាននិទ្ទេស ក៏មិនមែនជាបញ្ហាធំដែរ ព្រោះជាទូទៅគេមិនងាយសួរយើងរៀនចប់បាក់ឌុបមកពីណាទេ តែគេអាចសួរចេញមកពីសាកលវិទ្យាល័យណា មានសញ្ញាបត្របរិញ្ញាបត្រដែរឬទេ ឬមានបរិញ្ញាបត្រពីសាលាណា ជាសាលាលក់សញ្ញាបត្រ ឬសាលាបណ្តុះសិស្សពិតប្រាកដ។ នេះជាការដាស់តឿនបន្ថែមរបស់លោកឧកញ៉ា គួច ម៉េងលី។
លោកឧកញ៉ា បន្ថែមថា បើជាអ្នកដឹកនាំ ជាថៅកែ ឬជាម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនវិញ គ្រាន់តែគេបង្ហាញសញ្ញាបត្របរិញ្ញានៅក្នុងស្រុកអាចទទួលបានប្រាក់ខែត្រឹមពីរយហាសិបដុល្លារប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែបើមានសញ្ញាបត្រមកពីស្រុកក្រៅអាចបាន៥០០ដុល្លារ។ ដូច្នេះសិស្សទាំងអស់ត្រូវសួរខ្លួនឯងថា ខ្លួនឯងបានរៀនចប់វិទ្យាល័យហើយឬនៅ? កុំចាំដល់ពេលទឹកចូលច្រមុះទើបស្លន់ស្លោរឱ្យសោះ។
ដូចនេះត្រូវបុកគ្រឹះចាប់ពីថ្នាក់ទី១០ឡើងទៅ ហើយមុននឹងចូលមហាវិទ្យាល័យត្រូវសម្លឹងមើលសាកលវិទ្យាល័យណា ជាសាកលវិទ្យាល័យលក់សញ្ញាបត្រ និងសាកលវិទ្យាល័យណា ជាសាកលវិទ្យាល័យផ្ដល់ចំណេះដឹងពិតប្រាកដដល់សិស្ស។ លោកឧកញ៉ា គួច ម៉េងលី បញ្ជាក់ថា អ្នករៀនពិតប្រាកដមិនមែនយកសញ្ញាបត្រទៅអួតគេទេ អ្វីដែលត្រូវយកទៅអួតគេ គឺចំណេះដឹង ចំណេះធ្វើ បទពិសោធ និងជំនាញពិតប្រាកដ ទើបគេហៅថា អ្នករៀនពិតប្រាកដ៕
ប្រភព ៖ interconrooster
ព័ត៌មានថ្មីៗ
