ជីវិតដែលល្អបំផុតគឺកុំត្អូញត្អែរ កុំរអ៊ូច្រើនអី ព្រោះសមត្ថភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ៗខុសគ្នា កម្រិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗក៏ខុសគ្នាដែរ។ ជាមួយនឹងឱកាសដូចគ្នា អ្នកខ្លះអាចចាប់បាន អ្នកខ្លះទៀតមិនអាចចាប់បានដូច្នេះហើយទើបគេមិនចង់អោយមនុស្សយើងមានការប្រៀបធៀបនឹងគ្នា។ ត្រូវចាំថា មនុស្សដែលនិយាយពាក្យទាំង៣នេះញឹកញាប់ ទោះខំប្រឹងប៉ុណ្ណាក៏ជីវិតនៅតែត្រឹមសូន្យ មិនឡើងទៅណារួចដែរ៖
១.ចូលចិត្តត្អូញត្អែរ៖ ការត្អូញត្អែរគឺប្រហែលជាចិត្តវិទ្យារបស់មនុស្សតែមួយគត់ដែលជាប្រតិកម្មចំពោះការមិនពេញចិត្តរបស់ពួកគេ។ មនុស្សជាច្រើនយំសោកដែលកើតមកក្នុងភាពក្រីក្រ។ មនុស្សជាច្រើនយំដោយសារតែពួកគេមិនមានអ្វីគ្រប់យ៉ាងដូចអ្នកដទៃ។ ពួកគេថែមទាំងត្អូញត្អែរ និងបន្ទោសឪពុកម្តាយទៀតផង។ ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកដែលត្អូញត្អែរជាញឹកញាប់ គឺខ្លួនឯងជាអ្នកដែលរងទុក្ខខ្លាំងបំផុត។ ជីវិតរបស់អ្នកនឹងមិនផ្លាស់ប្តូរទេ ប្រសិនបើអ្នកគ្រាន់តែត្អូញត្អែរដោយមិនព្យាយាម។ ជីវិតដែលល្អបំផុតគឺកុំត្អូញត្អែរ ព្រោះសមត្ថភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ៗគឺខុសគ្នា កម្រិតរបស់មនុស្សម្នាក់ៗក៏ខុសគ្នាដែរ។ ជាមួយនឹងឱកាសដូចគ្នា អ្នកខ្លះអាចចាប់បាន អ្នកខ្លះមិនអាច។ ប៉ុន្តែបើអ្នកមិនមើលខ្លួនឯងហើយទទូចរកយុត្តិធម៌ទេ នោះអ្នកនឹងមិនអាចឈានទៅមុខបានឡើយ។
២.រិះគន់អ្នកដទៃ៖ ក្នុងជីវិត មនុស្សគ្រប់រូបមានចំណុចខ្លាំង និងចំណុចខ្សោយរៀងខ្លួន។ មនុស្សគ្រប់រូបចង់និយាយបំផ្លើសភាពខ្លាំងរបស់ពួកគេ និងលាក់ចំណុចខ្វះខាតរបស់ពួកគេ។ មនុស្សមួយចំនួនចូលចិត្តនិយាយបន្ទាបតម្លៃអ្នកដទៃ ដើម្បីអោយគេមើលទៅថាខ្លួនឯងជាងមនុស្សប្រសើរជាងគេ។ ពេលឃើញចំណុចខ្វះខាតរបស់អ្នកដទៃ មនុស្សខ្លះចូលចិត្តរិះគន់មិនសំចៃមាត់ដែលវាក្លាយទៅជាទម្លាប់ដែលអាក្រក់បំផុត។
៣.និយាយសម្តីដែលធ្វើអោយអ្នកដទៃឈឺចាប់៖ ពាក្យដដែលៗដែលនិយាយតាមរបៀបផ្សេងៗគ្នា ផ្តល់ឱ្យអ្នកស្តាប់នូវអារម្មណ៍ខុសៗគ្នានៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ។ បើអ្នកត្រូវនិយាយការពិត អ្នកត្រូវតែនិយាយវាដោយពាក្យផ្អែមល្ហែម ដើម្បីងាយស្រួលសម្រាប់អ្នកស្តាប់ទទួលយក។ អ្នកមានមិត្តភ័ក្តិកាន់តែច្រើន នោះអ្នកកាន់តែប្រយ័ត្នប្រយែងនឹងអ្វីដែលអ្នកនិយាយទៅកាន់អ្នកដទៃ។ ក្នុងអំឡុងពេលសន្ទនា វាពិតជាពិបាកសម្រាប់យើងក្នុងការដឹងថាអ្នកដទៃចង់បានអ្វី ឬ គិតយ៉ាងណា ប៉ុន្តែយើងត្រូវការវិភាគការសន្ទនា ប្រមូលព័ត៌មាន រួចចាប់យកចិត្តសាស្ត្ររបស់អ្នកដទៃ។ ប្រភេទមនុស្សទៀងត្រង់ដែលគិតតែពីគំនិតខ្លួនឯង ហើយមិនខ្វល់ពីអ្នកដទៃ ពួកគេច្រើនតែនិយាយពាក្យធ្ងន់ៗដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ ដែលវាធ្វើអោយអ្នកដទៃឈឺចាប់៕