បុរាណបានបង្រៀនថា ៖ យើងជាអ្នកដើរឆ្លងកាត់ ហេតុអ្វីបានជាយើងរឹងរូសយ៉ាងនេះ។ ជីវិតមានមនុស្សមិនស្គាល់ច្រើនដែលដឹងថា អ្វីដែលយើងជួបនៅទីបញ្ចប់ជាពរជ័យ ឬគ្រោះមហន្តរាយ។ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីទាំងអស់ អ្វីៗនឹងក្លាយទៅជារឿងអតីតកាលដោយចៀសមិនរួច។
១. អ្នកប្រាជ្ញមិនខ្ជះខ្ជាយនូវជីវិតបច្ចុប្បន្នឡើយ
ជីវិតនេះប្រៀបដូចជាដំណើរកម្សាន្ត ដូច្នេះកុំរឹងរូសលោភលន់នឹងអ្វីៗទាំងអស់។ ជីវិតនេះជោគជ័យដោយខ្លួនឯងតស៊ូជម្នះការលំបាកមិនធ្លាក់ពីលើមេឃ។ នៅពីក្រោយសំណាងដែលមនុស្សមាន គឺជាដំណើរការនៃការតស៊ូដើម្បីប្រមូលតូចនិងធំ។
ពេលខ្លះ ការប្រឹងប្រែងដែលអ្នកដាក់មិនមានប្រសិទ្ធភាពជាបណ្ដោះអាសន្ន។ ប៉ុន្តែប្រាកដណាស់ថ្ងៃណាមួយអ្នកនឹងទទួលបានអ្វីដែលអ្នកសមនឹងទទួល។ ដូច្នេះសូមព្យាយាមឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព ទុកឱ្យនៅសល់ឱ្យជោគវាសនា ។
២. មនុស្សឆ្លាតមិនខ្ជះខ្ជាយពេលវេលាទៅនឹងអនាគតឡើយ
អ្វីដែលបានកើតឡើងកាលពីអតីតកាល គឺជាវាសនា គ្មានអ្នកណាអាចមើលដឹងនោះឡើយ។ ដូច្នេះហើយ ប្រសិនបើអ្នកនៅតែអង្គុយស្រមើស្រមៃ និងស្ដាយក្រោយ គឺគ្មានប្រយោជន៍ទេ។ ក្តីសង្ឃឹមកាន់តែច្រើន ការខកចិត្តកាន់តែធំ។ ប្រសិនបើអ្វីៗមិនដំណើរការដូចការគ្រោងទុក សូមជឿថាអ្វីៗត្រូវបានរៀបចំដូចដែលវាគួរតែ។
ទោះស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណាក៏ដោយ អ្នកត្រូវតែរក្សាស្មារតីសុទិដ្ឋិនិយម ពីព្រោះការត្អូញត្អែរ ឬទុទិដ្ឋិនិយមគឺគ្រាន់តែច្របាច់អនាគតខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ។ គ្មាននរណាម្នាក់ដឹងថាអនាគតនឹងទៅជាយ៉ាងណានោះទេ។ ការខ្វល់ខ្វាយច្រើនអំពីអនាគតគឺជាការបង្កើតបញ្ហាបន្ថែមទៀតសម្រាប់ខ្លួនឯង។
អ្វីដែលត្រូវកើតឡើង វាត្រូវតែកើតឡើង វាមិនអាចទៅរួចទេ។ ប្រសិនបើវាកើតឡើង ចូរយើងទទួលយកវា ហើយធ្វើវាឱ្យអស់ពីសមត្ថភាព។ ចិត្តដែលមិនឡោមព័ទ្ធដោយសេចក្តីសៅហ្មង ជារបស់ដ៏អស្ចារ្យក្នុងលោក។
៣. មនុស្សឆ្លាត មិនខ្ជះខ្ជាយពេលវេលារស់នៅក្នុងអតីតកាលឡើយ
ត្រូវចាំថា បើអ្នកបន្តរស់នៅក្នុងអតីតកាល នៅពេលអ្នកក្រឡេកមើលទៅអនាគតបានចាកចេញពីអ្នកហើយ។ វាមិនមែនជាការរីករាយក្នុងការរស់នៅលើអតីតកាលទេ។ វានឹងរារាំងអ្នកពីការស្វែងរកភាពរីករាយនៃអាពាហ៍ពិពាហ៍។ ពេលនឿយហត់ត្រូវរៀនលែង។
កុំបន្តបិទខ្លួនអ្នកនៅក្នុងអតីតកាល។ អ្វីៗនៅអតីតកាល គឺដូចជាថ្ងៃម្សិលមិញ ដែលនៅឆ្ងាយក្នុងការចងចាំ។ រឿងរ៉ាវនៃអនាគតត្រូវបានចិញ្ចឹមបីបាច់ដោយការខិតខំប្រឹងប្រែងនៅថ្ងៃនេះ។ កុំប្រកាន់រឿងចាស់រហូត អ្វីដែលកន្លងហួសឱ្យវាកន្លងផុតទៅ។ គិតកាន់តែច្រើន ចិត្តរបស់អ្នកកាន់តែនឿយហត់ នោះអ្នកកាន់តែមានបន្ទុក៕
ប្រភព ៖ Phunutoday / Knongsrok