មាន ឬក្រមិនសំខាន់! សំខាន់ ត្រូវចេះសន្សំទ្រព្យទាំង ២ នេះឱ្យបាន
បុរាណបានបង្រៀនថា ៖ ឫសគល់នៃភាពជាមនុស្សមានចិត្តសប្បុរស គឺជាមនុស្សមានចិត្តមេត្តា សន្សំសំចៃ និងមានចិត្តរាបសារ មិនប្រកួតប្រជែងជាមួយអ្នកដទៃ ។
អ្នកដែលរស់នៅក្នុងលោកនេះ បើប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ ប្រហែលជាគ្រោះមហន្តរាយមិនទាន់មកដល់ទេ ប៉ុន្តែសុភមង្គលបានចាកចេញទៅហើយ។ ចូរធ្វើជាមនុស្សល្អ ទោះពរជ័យមិនទាន់មកដល់ ក៏សេចក្ដីអន្តរាយបានចាកចេញទៅហើយ។
អ្នកដែលជឿលើហេតុ និងផល ដឹងបានបុណ្យ ចេះជួយគ្នា ពេលមនុស្សត្រូវការជំនួយ រាប់អានទាំងអស់ដោយសប្បុរស នោះថ្ងៃក្រោយនឹងបានផលជាទីគាប់ចិត្ត។ មនុស្សល្អត្រូវបានជួយដោយព្រះយ៉ាងជាក់លាក់ ដោយសារតែពួកគេមានគុណធម៌ដ៏អស្ចារ្យ។ មនុស្សម្នាក់ត្រូវតែមានចិត្តមេត្តា មិនថាចំពោះមនុស្ស ឬវត្ថុ សត្វ។ មានតែពេលនោះទេ សំណាងរបស់មនុស្សនឹងកាន់តែប្រសើរឡើង ទទួលបានពរជ័យកាន់តែច្រើន និងរស់នៅកាន់តែរលូន។
១. ការសន្សំ គឺជាគុណធម៌
មានសុភាសិតមួយឃ្លាបានពោលថា ៖ «មិនអាណិតហូបទេ អាណិតស្លៀកពាក់មិនស្តាយលុយ ស្តាយសុភមង្គល»។ ការសោកស្ដាយនៅទីនេះមានន័យថាសន្សំសំចៃ។ តាំងពីបុរាណកាលមក មនុស្សដែលប្រើការសន្សំដើម្បីបណ្ដុះសុភមង្គល ងាយនឹងជម្នះការលំបាកជាច្រើនបានដោយងាយ។
ប្រណិត គឺមានតណ្ហាច្រើន។ សុភាពបុរសដែលមានសេចក្តីប្រាថ្នាច្រើន លោភលន់ចង់បានទ្រព្យធន គង់តែត្រូវបរាជ័យ ឆាប់ជួបគ្រោះមហន្តរាយ។ បុគ្គលមានតណ្ហាច្រើន រមែងត្រូវតណ្ហា បំផ្លាញគ្រួសារ និងបាត់បង់ជីវិត។
ភាពប្រណិតមិនថាតូច ឬធំ ក៏បំផ្លាញសុភមង្គលគ្រួសារដែរ។ បុគ្គលដែលមានប្រាជ្ញាខ្ពង់ខ្ពស់ ចាត់ទុកការសន្សំទុកជាគោលការនៃមនុស្ស ដើម្បីចម្រើនការដាំដុះរបស់ខ្លួន។
២. កុំប្រកួតប្រជែងជាមួយមនុស្ស
បើអ្នកមិនប្រកួតប្រជែងនឹងជីវិតទេ គ្មាននរណាមកប្រកួតប្រជែងជាមួយអ្នកឡើយ។ "កុំប្រកួតប្រជែងជាមួយមនុស្ស" គឺពិតជាប្រាប់មនុស្សឱ្យដូចជាទឹកហូរ ទោះអ្នករស់នៅទីណាក៏ដោយ អ្នកត្រូវតែមានចិត្តរាបសារ។ ដូច្នេះពួកបរិសុទ្ធមើលពេលវេលាហើយធ្វើសកម្មភាព។ ប្រាជ្ញាក្លែងក្លាយគឺគ្មានលក្ខខណ្ឌ។ ឈានដល់តាមឆន្ទៈរបស់ព្រះ។
ទោះបីមនុស្សធម្មតា និងមនុស្សឆ្លាតពិតជាមានចិត្តរាបទាបក៏ដោយ ព្រោះពួកគេយល់ថា មានតែលាក់មុខ និងមើលថែខ្លួនឯង ទើបផ្លូវជីវិតមានភាពរលូន និងសុវត្ថិភាព។ មនុស្សកាន់តែមានចិត្តកាន់តែខ្លាំង នោះនឹងនាំឱ្យមានគ្រោះមហន្តរាយកាន់តែខ្លាំង មនុស្សរាបទាបកាន់តែទទួលបានប្រយោជន៍ នោះហើយជាជោគវាសនានៃស្ថានសួគ៌៕
ប្រភព ៖ Phunutoday / Knongsrok
ព័ត៌មានថ្មីៗ
