Ivan Sereda ជាចុងភៅរបស់ទាហានសូវៀតក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ចាប់បានរថក្រោះ១និងទាហានអាល្លឺម៉ង៤នាក់ប្រើតែពូថៅមួយកាប់អុសមួយ
Ivan Sereda ឬមានឈ្មោះពេញ Ivan Pavlovich Sereda គឺជាទាហានម្នាក់ក្នុងចំណោមទាហានក្រហមសូវៀត( Red Army )ត្រូវបានបញ្ចូនទៅកាន់សមរភូមិក្នុងខេមិថុនាឆ្នាំ២៩៤១ ខណៈដែលគាត់គាត់ពេលនោះមានវ័យត្រឹមតែ២២ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ គាត់ចូលធ្វើទាហាននៅខែវិច្ឆិការឆ្នាំ១៩៣៩។បន្ទាប់ពីហ្វឹកហាត់បាញ់ជំនាញមូលដ្ឋានផ្នែកទាហាន គាត់ត្រូវបានតែងតាំងជាចុងភៅក្នុងកងវរសេនាធំរថក្រោះទី ៩១នៃ កងពលធំទី ៤៦ ក្នុងអង្គភាពផ្នែកមេកានិចទី ២១ ។
មុនពេលធ្វើសង្គ្រាមគាត់គឺនិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សាលើមុខវិជ្ជាបច្ចេកទេសម្ហូបអាហារកាលជំនាន់នោះ ដូច្នេះពេលដែលគាត់ទៅសមរភូមិ គាត់គឺជាទាហានផ្នែកចុងភៅក្នុងបន្ទាយ។ជារឿយៗគាត់តែងតែងស្នើសុំមេរបស់គាត់ចូលសមរភូមិមុខ ដើម្បីទៅប្រយុទ្ធជាមួយទាហានឯទៀត តែមិនអនុញ្ញាតិឲ្យដោយសារមេបញ្ជាការទុកគាត់ទុកឲ្យចម្អិនម្ហូបសម្រាប់ទាហាន។
ការវាយបកទប់ទល់នឹងការឈ្លានពានរបស់ទាហានអាល្លឺម៉ង់ពីសំណាក់សូវៀតណាមហាក់ដូចជាយឺតពេលបន្តិចព្រោះរងក្រោះនិងទាហានអាល្លឺម៉ង់ខ្លះបាចូលជ្រៅទៅដល់ព្រដែនសូវៀតហើយជារឿយៗទាហានសូវៀតតែងតែជួបការប្រយុទ្ធជាមួយទាហានអាល្លឺម៉ង់ពីក្រោយទៅវិញ។
ពេលមួយនោះ!គាត់បានសុំមេរបស់គាត់ម្ដងទៀតថាចង់ទៅបាញ់អាល្លឺម៉ង់ ប៉ុន្តែត្រូវបដិសេធម្ដងទៀត ដោយសារនៅបន្ទាយខ្វះអ្នកចម្អិនម្ហូបឆ្ងាញ់។ ក្នុងខែសីហាឆ្នាំ១៩៤១!កងពលរបស់គាត់បានបោះទីតាំងជិតទីក្រុង Dvinsk(បច្ចុប្បន្នទីក្រុង Daugavpils ប្រទេសឡាតវី)។ទាហានស្ទើតែទាំងអស់ទៅសមរភូមិមុខ លើកលែងតែ Sereda ដែលនៅរោងបាយក្នុងបន្ទាយតែម្នាក់ឯង ហើយរៀបចំម្ហូបអាហារសម្រាប់ទាហាននៅពេលល្ងាច ខណៈអ្នកយាម២និង៣នាក់ទៀតដើរល្បាតជុំវិញនោះមិនសូវជាឆ្ងាយប៉ុន្មានពីបន្ទាយនោះទេ។
គាត់បានឃើញរងក្រោះបើកចេញមកពីក្រោយ(ព្រំដែនសូវៀតមកវិញហើយគាត់រអ៊ូតែម្នាក់ឯង ថាទាហានមកបន្ថែមគាត់កាន់តែហត់ធ្វើម្ហូបថែមទៀត។រងក្រោះមកកាន់តែជិតគាត់បានឃើញថារងក្រោះដែលបើករកគាត់មិនមែនធ្វើនៅសូវៀតណនោះទេ វាជារថក្រោះអាល្លឺម៉ង់២គ្រឿង ។ ភ្លាមៗនោះគាត់ពួនខាងក្រោយតង់រោងបាយ ហើយអាវុធដែលគាត់មានគឺកាំភ្លើងខ្លីចាស់មួយ និងពូថៅដៃមួយសម្រាប់កាប់អុសប៉ុណ្ណោះ។
រថក្រោះដែលបើកតម្រង់មកគាត់បាន ឈប់ ខណៈដែលទាហានអាល្លឺម៉ង់៣នាក់ចេញផុតដើរឆែកឆេរ ហើយម្នាក់ទៀតដែលជា្នកបើកចេញមិនទាន់ផុតពីក្នុងរថក្រោះនៅឡើយទេ។ បន្ទាប់មកគាត់បានស្រែកបញ្ជាកូនក្រុមឲ្យចូលប្រយុទ្ធតែតាមពិតគាត់តែម្នាក់ឯងប៉ុណ្ណោះ។ Ivan បានរត់ចេញពីកន្លែងពួន បកសំដៅមករថក្រោះ ខណៈដែលទាហានអាល្លឺម៉ង់២ទៀតមិនអាចកំណត់ចំនួនទាហានសូវៀតនោះឡើយនិងកំពុងឆោឡោ។ ពេលនោះទាហានអាល្លឺម៉ង់ដែលចេញផុតម្នាក់បានចូលក្នុងរថក្រោះវិញបានជាន់ឆ្នាំងម្ហូបសូវៀតកំពុងក្ដៅរលាកកែងជើង។
ចំណែកទាហានដែលនោះក្នុងរថក្រោះបានបញ្ឆេះម៉ាស៊ីនបម្រុងបើកប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះ Sereda បានយកពូថៅវាយកាណុងកាភ្លើងយន្តដែលបំពាក់លើរងក្រោះវៀចកាណុងនិង យកអាវទៅបិទកញ្ចក់មើលផ្លូវរថក្រោះ។ គាំត់បានយកពូថៅវាយធុងរថក្រោះស្រែកហៅហើយភ្លាមៗនោះទាហានសូវៀត២នាក់ដែលនៅជិតបន្ទាយបានមកដល់ហើយគាត់ប្រាប់ឲ្យពួកគេយកគ្រាប់បែកមកកម្ទេចក្នុងរថក្រោះ ។គ្មានទាហានសូវៀតណានៅជិតនោះទេ ហើយគាត់ក៏មិនចាប់ភ្លឹក ថាទាហានអាល្លឺម៉ង់២នាក់ទៀតលើកដៃសុំចុះចាញ់នោះដែរ។ដោយសារមានកាំភ្លើងខ្លីនៅដៃមួយដែរនោះ គាត់បានបញ្ជាឲ្យទាហាន៤នាក់នោះចង់ដៃគ្នាឯងទៅក្រោយហើយគាត់ក៏ចងផ្អោបគ្នាយ៉ាងរឹងមាំ។
ពេលដែលទាហានសូវៀតត្រឡប់ពីសមរភូមិវិញ បានឃើញរងក្រោះមួយនិងទាហានអាល្លឺម៉ង់៤នាក់រងចាំ ពួកគេ ខណៈ Ivan បន្តការចម្អិនម្ហូប។មេរបស់គាត់បានសរសើរហើយលែងឲ្យធ្វើម្ហូបបន្តទៀតដោយតែងតាំងជា scout (អ្នកកាន់កែវឆ្លុះក្នុងរថក្រោះ)។
ប៉ុន្មានសប្ដាហ៍ក្រោយមក! អតីតចុងភៅទាហានម្នាក់នេះ បានដើរឆ្លងកាត់ឃើញរងក្រោះអាល្លឺម៉ង់មួយនិងទាហានមួយចំនួនដេញតាមទាហានសូវៀត។នៅពេលដែលរងក្រោះឈប់ហើយឆ្លុះមើលទាហានសូវៀតរងទៅតាមផ្លូវណា គាត់បានគប់គ្រាប់បែកដៃសម្លាប់ទាហានអាល្លឺម៉ង់អស់មួយចំនួនហើយឡើងទៅលើរថក្រោះគប់គ្រាប់បែកចូលក្នុងធុងសម្លាប់អ្នកបើក។
មុនពេលទាហានអាល្លឺម៉ង់ដទៃទៀតតដៃ គាត់បានទាញកាំភ្លើងយន្តដែលបំពាក់លើរថក្រោះបាញ់សម្លាប់ទាហានអាល្លឺម៉ង់ប្រហែលជាង១០នាក់ហើយអ្នកនៅសល់ក៏លើកដៃសុំចុះចាញ់។បន្ទាប់មកគាត់ត្រូវបានគេតែងតាំងធ្វើជាមេបញ្ជាការកងអនុសេនាតូច នៃកងវរសេនាតូចថ្មើរជើងទី ៤ នៃកងពលតូចថ្មើរជើងលេខ ៤៦។ក្រោយទទួលដំណែងនេះគាត់បានដឹកនាំកងទ័ពរបស់គាត់ប្រយុទ្ធក្នុងសមរភូមិ Siege of Leningrad ចាប់ពីថ្ងៃទី១០ខែតុលាដល់២៣វិច្ឆិកាឆ្នាំ១៩៤២។
គាត់ត្រូវបានតម្លើងឋានៈជាមេបញ្ជាការកងវរសេនាធំទ័ពថ្មើរជើងទី ៧នៃកងពលថ្មើរជើងលេខ ១៨៥ ។ គាត់បានបន្តដឹកនាំប្រយុទ្ធនៅ សមរភូមិទីក្រុងមូស្គូចាប់ពីថ្ងៃទី ២៧ ខែវិច្ឆិកាដល់ថ្ងៃទី ៥ ខែមករាឆ្នាំ ១៩៤២ ។ នៅពេលដែលគាត់ត្រូវបានរំសាយចេញពីតំណែងនៅឆ្នាំ ១៩៤៥ គាត់បានទទួលឋានៈជាអនុសេនីយឯកហើយត្រូវបានប្រគល់រង្វាន់ជាវីរៈបុរសនៃសហភាពសូវៀតលំដាប់នៃលេនីននិងឡើងសក្តិជាច្រើនទៀត។ គាត់ទទួលមរណៈភាពនៅថ្ងៃទី១៨វិច្ឆិកាឆ្នាំ១៩៥០៕
ព័ត៌មានថ្មីៗ
