ក្នុងជីវិតមានមនុស្ស ៣ ប្រភេទ កាន់តែចាស់ កាន់តែជួបលាភសំណាង ថែមទាំងនាំពរជ័យដល់កូនចៅជំនាន់ក្រោយផងដែរ។ ដូច្នេះតើពួកគេជាមនុស្សប្រភេទណា?
១) អ្នកដែលចេះគ្រប់គ្រាន់៖ កាលនៅក្មេង មនុស្សជាច្រើនមានមហិច្ឆតាច្រើន ហើយតស៊ូទៅមុខដើម្បីសម្រេចបាននូវអ្វីដែលខ្លួនចង់បាន ប៉ុន្តែនៅចុងបញ្ចប់នៃជីវិតពួកគេបានរកឃើញថា សុខភាពកាន់តែយ៉ាប់យ៉ឺន ចិត្តត្រជាក់ ទំនាក់ទំនងរបស់ពួកគេជាមួយសមាជិកគ្រួសារមិនស្និទ្ធស្នាល… គឺដោយសារតែចំណង់ច្រើនពេក តណ្ហាច្រើនពេកដែលធ្វើឱ្យពួកគេនឿយហត់ក្នុងជីវិត។ មនុស្សដែលចេះគ្រប់គ្រាន់ និងមានការអត់ឱន ច្រើនតែមានជីវិតមានស្ថិរភាព និងចិត្តស្ងប់។ ចិត្តគំនិតនេះធ្វើឱ្យពួកគេរស់នៅដោយផាសុកភាព និងសន្តិភាព ដូច្នេះជម្លោះកម្រនឹងកើតឡើងណាស់។ មនុស្សមិនអាចរស់ដោយគ្មានសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាបានទេ ប៉ុន្តែត្រូវដឹងពីរបៀបបំពេញចិត្ត។ មានតែអ្នកចេះស្កប់ស្កល់ទេ ទើបមានសុភមង្គលពិតប្រាកដ។
២) បុគ្គលដែលប្រតិបត្តិនូវអំពើល្អ និងសន្សំគុណធម៌៖ បើអ្នកធ្វើអំពើល្អ អ្នកនឹងទទួលបានផលល្អជាមិនខាន។ អំពើល្អនឹងនាំមកនូវសំណាងល្អ អំពើអាក្រក់នឹងនាំមកនូវផលអាក្រក់ក្នុងអនាគត។ ដូច្នេះ ជោគវាសនារបស់មនុស្សអាចផ្លាស់ប្តូរបានតាមរយៈសកម្មភាពរបស់ពួកគេ។ អ្នកនិពន្ធម្នាក់បាននិយាយថា៖ «ជីវិតគឺជាអេកូ។ នៅពេលដែលអ្នកផ្តល់អ្វីដែលល្អបំផុតដល់អ្នកដទៃ អ្នកក៏នឹងទទួលបានអ្វីដែលល្អបំផុតពីអ្នកដទៃដែរ”។ សេចក្តីសប្បុរសគឺជាការវិនិយោគដ៏ល្អបំផុត ប្រហែលជាពេលដែលអ្នកផ្តល់សេចក្តីសប្បុរសរបស់អ្នក អ្នកនឹងបាត់បង់អ្វីមួយជាបណ្តោះអាសន្ន។ ប៉ុន្តែភាគច្រើននៃវត្ថុដែលបាត់បង់ទាំងនេះនឹងប្រែទៅជាសប្បុរស ជំនួយដ៏មានតម្លៃ។ កាលណាអ្នកផ្តល់សេចក្តីសប្បុរសកាន់តែច្រើន ផ្លូវរបស់អ្នកនឹងកាន់តែធំទូលាយ ហើយនៅពេលដែលអ្នកមានបញ្ហា តែងតែមាននរណាម្នាក់ត្រៀមខ្លួនជួយ។
៣) មនុស្សល្អចំពោះគ្រួសារ និងសាច់ញាតិ៖ សមិទ្ធិផលដ៏អស្ចារ្យបំផុតក្នុងជីវិត មិនមែនលុយ កេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងភាពប្រណីតទេ… ប៉ុន្តែនៅពេលអ្នកត្រលប់មកផ្ទះវិញ អ្នកអាចជួបជុំគ្នាញ៉ាំអាហារជាមួយគ្រួសាររបស់អ្នក និយាយអំពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនៅក្រោមពន្លឺថ្ងៃ និងមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅក្នុងគ្រួសារ។
កំឡុងជីវិតរៀបការ៖ អ្នកកាន់តែចាស់ អ្នកនឹងកាន់តែដឹងថា នៅទីបំផុត អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺដូចជាផ្សែងដែលរសាត់។ មានតែគ្រួសារទេដែលជាកំពង់ផែដ៏រឹងមាំបំផុត ដែលជាកន្លែងដ៏មានតម្លៃបំផុតសម្រាប់សម្រាលទុក្ខព្រលឹងរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ។ នៅពេលអ្នករៀនយល់ ខ្វល់ខ្វាយពីគ្រួសា អ្នកនឹងកាន់តែប្រសើរ ជីវិតរបស់អ្នកកាន់តែពេញលេញ។ សុភមង្គលមិនមែនជារបស់ដែលអ្នកអាចទទួលបានដោយការធ្វើអំពើល្អមួយ ធ្វើការយ៉ាងលំបាកមួយថ្ងៃ ឬមើលថែនរណាម្នាក់ម្តងនោះទេ។ វាត្រូវការឱ្យយើងសន្សំបន្តិចម្តង ៗ ។ ប៉ុន្តែត្រូវចាំជានិច្ចថា ដរាបណាយើងតស៊ូ បណ្តុះខ្លួនឯង និងធ្វើអំពើល្អ ទោះការសន្សំតិចប៉ុណ្ណាក៏ដោយ វានឹងប្រែជាពរជ័យជាទីបំផុត៕