បន្ទាប់ពីអាយុ៥០ឆ្នាំ ជីវិតរបស់អ្នកនឹងអភ័ព្វបើរំពឹងទៅលើកូនខ្លាំងពេក
បុរាណមានសុភាសិតមួយពោលថា «ក្រោយអាយុ៥០ឆ្នាំ រាសី និងកម្មរបស់បុគ្គលនឹងលេចមកបន្តិចម្តងៗ»។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនមែនគ្រប់គ្នាយល់ច្បាស់ពីអត្ថន័យនៃប្រយោគនេះទេ។ របៀបដែលអ្នកប្រព្រឹត្តចំពោះកូនរបស់អ្នកនៅពេលពួកគេនៅក្មេងនឹងប៉ះពាល់ដល់ភាពស្មោះត្រង់របស់ពួកគេនាពេលអនាគត។ នៅពេលកុមារនៅក្មេង ជាធម្មតាពួកគេស្តាប់បង្គាប់ ពួកគេយល់តិចតួចណាស់អំពីពិភពខាងក្រៅ ហើយជារឿយៗស្តាប់ឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលឪពុកម្តាយចូលដល់វ័យកណ្តាល កុមារមានភាពចាស់ទុំបន្តិចម្តងៗ ចាប់ផ្តើមទំនាក់ទំនងជាមួយសង្គម និងបង្កើតការយល់ឃើញផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។ នៅពេលនេះពួកគេនឹងចាប់ផ្តើមបំបែកចេញពីគ្រួសាររបស់ពួកគេហើយកសាងជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។
ការគោរពបូជារបស់កុមារចំពោះឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេនៅពេលក្រោយក្នុងជីវិតមិនត្រឹមតែជាពរជ័យដល់គ្រួសារប៉ុណ្ណោះទេថែមទាំងអាចជាសញ្ញានៃការអប់រំត្រឹមត្រូវផងដែរ។ ដើម្បីមានកូនកតញ្ញូ ត្រូវតែមានកត្តាជាមូលដ្ឋានដូចជា៖ កូនខំប្រឹងរៀន មានការងារមានស្ថេរភាព មានសីលធម៌ល្អ ចេះគោរពឪពុកម្តាយ និងរៀនពីរបៀបដែលជីដូនជីតាប្រព្រឹត្តចំពោះឪពុកម្តាយ។ កូនត្រូវឯករាជ្យ ស្វែងរកដៃគូរសមរម្យ រៀបការ និងមានកូន។ អ្វីៗទាំងអស់នេះ ទោះបីមើលទៅហាក់បីដូចជាបង្កើតឡើងដោយកូនក្តី ប៉ុន្តែតាមពិតទៅគឺជាលទ្ធផលនៃការអប់រំ និងការចិញ្ចឹមបីបាច់ពីឪពុកម្តាយ។ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយព្រងើយកន្តើយពេក ហើយធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីកូន នោះពួកគេនឹងខ្វះឯករាជ្យ គ្មានសមត្ថភាព មិនគោរពកោតខ្លាច ហើយជួនកាលអាចមានអាកប្បកិរិយាឈ្លោះជាមួយមនុស្សពេញវ័យថែមទៀត។
ផ្ទុយទៅវិញ បើឪពុកម្ដាយមានទង្វើអាក្រក់ ប្រព្រឹត្តចំពោះមនុស្សចាស់ក្នុងគ្រួសារមិនល្អ នោះកូនៗនឹងចងចាំ និងប្រព្រឹត្តដូចគ្នានៅពេលធំឡើង។ បើកូនមានកត្តញ្ញូ នោះជាពរជ័យរបស់គ្រួសារ ប៉ុន្តែប្រសិនបើកុមារមិនមានភាពកត្តញ្ញូ និងមានការលំបាកក្នុងជីវិតនោះពួកគេនឹងមិនអាចមើលថែឪពុកម្តាយបានឡើយ។ តែមនុស្សចាស់នៅតែអាចរស់នៅដោយឯករាជ្យ ប្រសិនបើពួកគេបានរៀបចំហិរញ្ញវត្ថុរបស់ពួកគេបានត្រឹមត្រូវ៕
ព័ត៌មានថ្មីៗ
