មានរឿងច្រើនណាស់ មិនមែនយើងសុទ្ធតែអាចនិយាយចេញទៅបាន ប្រាប់មនុស្សគ្រប់គ្នានោះឡើយ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ រឿងទាំង៥ចំណុចខាងក្រោមនេះ...
តាំងពីតូចមក ឪពុកម្តាយ និងអ្នកគ្រូលោកគ្រូសុទ្ធតែអប់រំទូន្មានយើងថា ធ្វើរឿងអ្វីក៏ដោយមិនត្រូវបោះបង់ពាក់កណ្តាលផ្លូវនោះទេ...
នៅក្នុងឆាកជីវិតរបស់ពួកយើង សុទ្ធតែគិតចង់ដើរតាមក្តីស្រមៃរបស់ខ្លួន។ ដ្បិតតែនៅក្នុងដំណើរនៃការដើរតាមក្តីស្រមៃអាចនឹងលំបាក អាចជួបនឹងឧបសគ្គមិនតិចមែន...
ការកែប្រែវាសនាពិតប្រាកដ គឺមិនមែនការជួបនឹងឱកាសនោះទេ តែគឺជាអាកប្បករិយាអ្នកទៅវិញ។ វាសនាគឺខ្លួនយើងជាអ្នកកំណត់...
ចង់ទៅដល់គោលដៅ គឺមិនគួរខ្វល់តែរឿងដែលខ្លួនឯងបានធ្វើនោះទេ តែត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ថាត្រូវធ្វើយ៉ាងដូចម្តេចទើបបានល្អ និងត្រឹមត្រូវ?...
ដំណើរផ្លូវក្នុងមួយឆាកជីវិតរបស់មនុស្សគ្រប់គ្នាមានតែម្តងប៉ុណ្ណោះ ឲ្យតែបោះជំហានទៅហើយមិនអាចត្រលប់ថយក្រោយបានទេ។ រូបថតគឺជាកំណត់ត្រាជីវិតរបស់យើង វាបានបន្សល់ទុកយុវភាពដ៏ស្រស់បំព្រងរបស់យើង...
ពេលដែលអ្នកស្រលាញ់មនុស្សម្នាក់ គឺបានយកក្តីសង្ឃឹមយ៉ាងខ្ពស់ដាក់លើខ្លួនគេ។ តែជាក់ស្តែងគឺមិនដូចជាអ្វីដែលយើងបានគិតនោះឡើយ អាចនឹងនៅក្នុងរឿងមនោសញ្ចេតនាជួបនឹងភាពនឿយហត់...
អ្វីទៅជាសុភមង្គល? សុភមង្គល មិនមែនអ្នកមានបានស្តុកស្តម ក៏មិនមែនអ្នកមានអាហារបរិភោគហូរហៀរនោះដែរ...
“ដើរផ្លូវរបស់ខ្លួនឯង កុំខ្វល់ពីសំដីរបស់អ្នកដទៃ” (Dante Alighieri) តាំងពីតូចមកខ្ញុំតែងមានចម្ងល់ចំពោះពាក្យ១ឃ្លានេះ...