ជីវិតកើតមកក្នុងពិភពតែមួយ ប៉ុន្តែអ្នកមិនអាចកំណត់ចាប់យកវាសនាល្អឬអាក្រក់បាននោះទេ ពោលគឺគ្រប់យ៉ាងសុទ្ធតែធម្មជាតិជាអ្នកកំណត់មកទាំងអស់។ កូនខ្លះកើតមកក្នុងជីវភាពគ្រួសារធូរធារសម្បូរសប្បាយចាយ តែទន្ទឹមនោះកូនខ្លះទៀតកើតមកមានម្ដាយតែគ្មានឪពុក ខ្លះកើតមកបានឃើញពន្លឺថ្ងៃដូចគេឯង តែការរស់នៅសឹងតែរកបាយចម្អែតក្រពះគ្មាន។
មានតែអ្នកធ្លាប់បានជួបទេ ទើបយល់អារម្មណ៍មួយនេះ! នៅពេលដែលយើងជាកូនកំព្រា ដើរតែតោគ្មានការថ្នាក់ថ្នម មិនមានឱកាសទទួលភាពកក់ក្ដៅ បានត្រឹមឈរសម្លឹងពីចម្ងាយ ហើយអាសូរស្ដាយនឹងព្រហ្មលិខិតរបស់ខ្លួនឯង ដែលគ្មានសំណាងដូចកូនគេឯទៀត ទាំងដែលខ្លះគេអាយុស្រករឯងដែរនោះ។
ខណៈពេលដែលគេកំពុងមានម្តាយមើលថែចិញ្ចឹមបីបាច់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ មិនខ្វះរបស់របរហូបចុក មិនខ្វះសម្ភារៈប្រើប្រាស់ មិនខ្វះការទទួលនៅអារម្មណ៍កម្សាន្តសប្បាយៗ ខុសពីយើងដែលបានត្រឹមគិត បានត្រឹមស្រមៃ សឹងតែពេលខ្លះចង់បោះបង់ជីវិតរបស់ខ្លួនឯងម្តងៗចោលក៏មាន។
សរុបមកនេះជាសារអប់រំមួយសម្រាប់កូនប្រុសស្រីគ្រប់រូប ដែលមានឪពុកម្តាយលោកកំពុងនៅក្បែរ ហើយនោះ សុំប្រើប្រាស់ពេលវេលាដ៏មានតម្លៃមើលថែនិងសងគុណលោកឲ្យបានល្អខ្លះផង ព្រោះក្នុងពេលតែមួយនោះមានមនុស្សជាច្រើនដែលប្រាថ្នាចង់បានត្រឹមពេលវេលាសប្បាយជួបជុំគ្រួសារដូចជាអ្នក តែបានត្រឹមប្រាថ្នាហើយគ្មានថ្ងៃអាចឲ្យក្តីស្រមៃក្លាយជាការពិតរួចឡើយ រហូតដល់ពេលខ្លះទោះយើងមានលុយក៏មិនអាចទិញក្តីសុខនៃការជួបជុំម្តាយឪពុកនោះបានមកវិញដែរ៕
រក្សាសិទ្ធអត្ថបទ៖ Knongsrok