ពាក្យប្រចាំថ្ងៃរបស់ឪពុកម្តាយអាចមានឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំងទៅលើអាកប្បកិរិយា និងការរស់នៅរបស់កូនពួកគេ។ ឪពុកម្តាយគឺជាគ្រូបង្រៀនដំបូង និងសំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតរបស់កូន តាំងពីកំណើតរហូតដល់ពេញវ័យ។ ពេញមួយការអភិវឌ្ឍន៍របស់កុមារ ឪពុកម្តាយតែងតែដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់។ យើងងាយសម្គាល់ឃើញភាពស្រដៀងគ្នារវាងកុមារ និងឪពុកម្តាយ ពីព្រោះក្នុងរយៈពេលយូរ ពួកគេបានជះឥទ្ធិពលគ្នាទៅវិញទៅមកដោយមិនដឹងខ្លួន ។ ការយល់ដឹងអំពីសារៈសំខាន់នៃពាក្យសម្ដី និងសកម្មភាព មាតាបិតាត្រូវចងចាំថា នៅពេលពួកគេឈានចូលវ័យកណ្តាល មានរឿងសំខាន់បីយ៉ាងដែលពួកគេត្រូវជៀសវាងនៅពេលទំនាក់ទំនងជាមួយកូនរបស់ពួកគេ៖
១.ស្រឡាញ់លំអៀងនិងពាក្យប្រៀបធៀប៖ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតសម្រាប់កូនគឺត្រូវទទួលបានក្តីស្រឡាញ់ និងការយកចិត្តទុកដាក់ពីឪពុកម្តាយ ដូចបងប្អូនបង្កើតក្នុងគ្រួសារដែរ។ ទោះបីជាកុមារប្រហែលជាមិនបញ្ចេញមតិ ឬហាក់ដូចជាមិនយកចិត្តទុកដាក់ក៏ដោយ ក៏ពួកគេមានភាពរសើបខ្លាំងចំពោះបញ្ហានេះ។ ដូច្នេះហើយ ក្នុងគ្រប់ស្ថានភាពទាំងអស់ ជាពិសេសនៅពេលដែលពួកគេចាស់ទៅ ឪពុកម្តាយត្រូវជៀសវាងការបង្ហាញការពេញចិត្តចំពោះពាក្យសម្ដី និងទង្វើចំពោះកូនណាមួយ។ នៅពេលពួកគេកាន់តែចាស់ ឪពុកម្តាយត្រូវគិតអំពីអារម្មណ៍ និងទំនាក់ទំនងរវាងកូនរបស់ពួកគេនាពេលអនាគត។ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយចូលចិត្តកូនម្នាក់ខ្លាំងជាងគេ ទំនាក់ទំនងក្នុងគ្រួសារអាចរងផលប៉ះពាល់ ដែលនាំឲ្យមានភាពតានតឹង និងជម្លោះរវាងបងប្អូនបង្កើត។ កុមារអាចប្រៀបធៀប និងមានអារម្មណ៍ថាអយុត្តិធម៌ ដែលមិនត្រឹមតែបង្កឱ្យមានជម្លោះប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងធ្វើឱ្យខូចទំនាក់ទំនងគ្រួសារទៀតផង។ ដូច្នេះហើយ ឪពុកម្តាយត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន មុននឹងធ្វើសកម្មភាព ត្រូវគិតឱ្យបានហ្មត់ចត់មុននឹងនិយាយ ហើយត្រូវប្រាកដថា រាល់សកម្មភាពមិនប៉ះពាល់ដល់នរណាម្នាក់ក្នុងគ្រួសារឡើយ។
២.ការមិនពេញចិត្តនឹងប្តីប្រពន្ធ៖ បន្ទាប់ពីរស់នៅជាមួយគ្នាអស់ជាច្រើនឆ្នាំ ជម្លោះរវាងប្តី និងប្រពន្ធគឺជៀសមិនរួច។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅពេលដែលពួកគេកាន់តែចាស់ ឪពុកម្តាយមិនគួរបង្ហាញការមិនពេញចិត្តចំពោះប្តី ឬ ប្រពន្ធរបស់ពួកគេឡើយ។ អារម្មណ៍អវិជ្ជមានទាំងនេះគួរតែរក្សាទុកចំពោះខ្លួនអ្នក ជាពិសេសមិនត្រូវចែករំលែកជាមួយកុមារ ឬ សមាជិកគ្រួសារឡើយ។ ការត្អូញត្អែរមិនត្រឹមតែមិនជួយដោះស្រាយបញ្ហាប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងអាចប៉ះពាល់អវិជ្ជមានដល់ទំនាក់ទំនងគ្រួសារទៀតផង។ នៅពេលដែលឪពុកម្តាយមានវ័យកាន់តែច្រើន ពួកគេត្រូវតែយល់ថា រាល់ទំនាក់ទំនងទាំងអស់សុទ្ធតែមានការឡើងចុះរបស់វា ជាពិសេសនៅពេលក្រោយក្នុងជីវិត។ ប្រសិនបើកុមារដឹងពីជម្លោះទាំងនេះ ពួកគេអាចមានគំនិតអវិជ្ជមានអំពីអាពាហ៍ពិពាហ៍ និងទំនាក់ទំនងគ្រួសារ។ មិនថាកូនៗគាំទ្រអ្នកណាទេ ការបែកគ្នាពីឪពុកម្តាយនឹងបង្កើតរបួសនៅក្នុងចិត្តរបស់សមាជិកទាំងអស់។ ដូច្នេះហើយ ក្នុងវ័យកណ្តាល ចូររៀនគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់អ្នក និងដោះស្រាយជម្លោះដោយថ្នមៗ និងប្រកបដោយកលល្បិច ដើម្បីកុំឱ្យប៉ះពាល់ដល់នរណាម្នាក់ក្នុងគ្រួសារ។
៣.អន់ចិត្តនឹងមនុស្សជំនាន់មុន៖ មនុស្សជាច្រើនមានទម្លាប់ត្អូញត្អែរ និងបន្ទោសមនុស្សជំនាន់មុន។ ពួកគេគិតថាឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេមិនបាននាំពួកគេចូលទៅក្នុងពិភពលោកក្នុងពេលវេលាអំណោយផលបំផុត មិនបានបង្កើតលក្ខខណ្ឌរស់នៅល្អប្រសើរជាងមុន និងមិនបានយកចិត្តទុកដាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ពួកគេ ...កុមារដែលខ្វះការយល់ដឹងពីខ្លួនឯងច្រើនតែបង្ហាញការមិនពេញចិត្តចំពោះឪពុកម្តាយតាមរយៈការរិះគន់ និងការវាយប្រហារផ្លូវចិត្ត។ ពួកគេមិនបានដឹងទេថា ការគោរពស្រលាញ់របស់កូនៗ គឺជាលទ្ធផលនៃការអប់រំដែលឪពុកម្តាយបានផ្តល់ឱ្យពួកគេ។ នៅពេលអ្នកបង្ហាញការមិនពេញចិត្តជានិច្ចចំពោះមនុស្សជំនាន់មុននៅចំពោះមុខកូនរបស់អ្នក អ្នកកំពុង "ដាំ" នៅក្នុងព្រលឹងរបស់ពួកគេនូវកង្វះការដឹងគុណ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ។ ទម្លាប់នៃការស្តីបន្ទោស និងត្អូញត្អែរអំពីឪពុកម្តាយ គឺពិតជាសាបព្រួសការគិតអវិជ្ជមានទៅក្នុងគំនិតរបស់កុមារ។ ក្រោយមក ពួកគេមិនត្រឹមតែមិនរៀនចេះដឹងគុណ និងស្រលាញ់ឪពុកម្តាយប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែពួកគេក៏អាចអន់ចិត្តនឹងមនុស្សជំនាន់មុនតាមរបៀបដែលអ្នកបានលើកឡើងផងដែរ៕