បើយើងចង់គេចចេញពីការស្តីបន្ទោសខ្លួនឯង យើងត្រូវចាំថា កុំស្វែងរកភាពល្អឥតខ្ចោះ ហើយលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង។ ជីវិតមនុស្សម្នាក់ៗគឺខ្លីណាស់ ដូច្នេះកុំបណ្តោយអោយពេលវេលាកន្លងហួសដោយសារតែផ្នត់គំនិតអវិជ្ជមានរបស់អ្នក។ ចូររៀនរស់ដោយសប្បាយចិត្ត និងព្យាយាមធ្វើអ្វីដែលល្អសម្រាប់ខ្លួនឯង ហាមដាច់ខាតបណ្តោយអោយខ្លួនកើតមានទម្លាប់អាក្រក់៣យ៉ាងនេះ ដែលវាអាចធ្វើអោយអ្នកកើតមានជម្ងឺបាក់ទឹកចិត្ត៖
១.បន្ទោសខ្លួនឯងច្រើនពេក៖ ប្រាកដណាស់ថាយើងជាច្រើននាក់បានជួបប្រទះនឹងអារម្មណ៍នេះ។ រឿងតូចមួយកើតឡើង ប៉ុន្តែរាល់យប់យើងគិតពីវា បន្ទោសខ្លួនឯងដែលធ្វើមិនបានល្អគ្រប់គ្រាន់ ហើយថែមទាំងសង្ស័យសមត្ថភាពរបស់យើងទៀតផង។ ការបន្ទោសខ្លួនឯងខ្លាំងពេក ច្រើនតែកើតចេញពីការស្វែងរកភាពល្អឥតខ្ចោះ និងការភ័យខ្លាចនៃការបរាជ័យ។ គ្រប់គ្នាសង្ឃឹមថាដោយការគិតឥតឈប់ឈរ ពួកគេនឹងសម្រេចបានស្តង់ដារខ្ពស់ជាងនេះ។ ប៉ុន្តែការស្វែងរកនេះច្រើនតែមិនប្រាកដប្រជាទេ ព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់ល្អឥតខ្ចោះនោះទេ។ បើយើងចង់គេចចេញពីការស្តីបន្ទោសខ្លួនឯង យើងត្រូវចាំថា កុំស្វែងរកភាពល្អឥតខ្ចោះ ហើយលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងឱ្យកាន់តែប្រសើរឡើង។ នៅពេលដែលយើងឃើញថាខ្លួនយើងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងរង្វង់នៃការអាណិតខ្លួនឯង យើងអាចសាកល្បងប្រើវិធីដើម្បីកែតម្រូវការគិតរបស់យើង។
២.ទប់អារម្មណ៍៖ នៅក្នុងគំនិតរបស់មនុស្សជាច្រើន ភាពរឹងមាំ និងឯករាជ្យគឺជាគុណសម្បត្តិចាំបាច់របស់មនុស្សពេញវ័យ។ នៅពេលប្រឈមមុខនឹងការលំបាក និងឧបសគ្គ មនុស្សជាច្រើនជ្រើសរើសនៅស្ងៀម ហើយកប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែវិធីសាស្រ្តនេះគឺមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងណាស់។ ការសង្កត់សង្កិនអារម្មណ៍ក្នុងរយៈពេលយូរនឹងបង្កឱ្យមានសម្ពាធផ្លូវចិត្តនាំឱ្យមានការធ្លាក់ទឹកចិត្ត ។ ការសង្កត់សង្កិនអារម្មណ៍ក៏ធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងកាន់តែតានតឹង។ ដូច្នេះការរៀនពីរបៀបបញ្ចេញអារម្មណ៍ឱ្យបានសមរម្យគឺសំខាន់ខ្លាំងណាស់។
៣.រត់តាមភាពល្អឥតខ្ចោះ៖ ការស្វែងរកភាពល្អឥតខ្ចោះគឺជាលក្ខណៈរបស់មនុស្សជាច្រើន។ ពួកគេបានទាមទារយ៉ាងខ្លាំងលើខ្លួនឯង និងអ្នកជុំវិញខ្លួន ដោយតែងតែចង់ឲ្យអ្វីៗល្អប្រសើរ។ ភាពល្អឥតខ្ចោះធ្វើឱ្យមនុស្សតែងតែរស់នៅក្នុងការព្រួយបារម្ភ ខ្លាចធ្វើខុស ខ្លាចការវិនិច្ឆ័យពីមាត់អ្នកដទៃ។ ប៉ុន្តែយើងគួរតែគេចចេញពីអន្ទាក់នៃភាពល្អឥតខ្ចោះ។ យើងគួរតែរៀបចំការគិតរបស់យើង ហើយរៀនឱ្យតម្លៃចំពោះសមិទ្ធិផលដែលយើងមាន៕