ចាស់ៗផ្ដាំ! អាយុ ៥០ ឆ្នាំហើយ មិនបាច់សង់ផ្ទះទេ អាយុ ៦០ មិនបាច់ដាំដើមឈើទេ អាយុ ៧០ មិនបាច់កាត់ខោអាវទេ
« អាយុ ៥០ ឆ្នាំហើយ មិនបាច់សង់ផ្ទះទេ អាយុ ៦០ មិនបាច់ដាំដើមឈើទេ អាយុ ៧០ ឆ្នាំ កុំដេរសម្លៀកបំពាក់ »
តើអ្នកយល់ថា ប្រយោគខាងលើនេះមានន័យដូចម្តេច? តោះ! ស្តាប់ការប្រៀនប្រដៅរបស់អ្នកដែលទៅមុនមក។
១. អាយុ ៥០ ឆ្នាំហើយ មិនបាច់សង់ផ្ទះទេ
រឿងទីមួយនៃការបង្រៀនពិតជាបានមកពីពាក្យរបស់ខុងជឺ។ អ្នកប្រាជ្ញធ្លាប់និយាយថា «ខ្ញុំតាំងចិត្តរៀននៅអាយុ ១៥ ឆ្នាំ ត្រូវមានមោទកភាពនៅអាយុ ៣០ ឆ្នាំ ដោយមិនសង្ស័យ នៅអាយុ ៤០ ឆ្នាំ និងចេះវិជ្ជានៅអាយុ ៥០ ឆ្នាំ»។ សម្រាប់មនុស្សបុរាណ អាយុហាសិប គឺជាអាយុនៃ "ដឹងពីជោគវាសនានៃឋានសួគ៌" ឬគ្រាន់តែដឹងពីអ្វីដែលអាចធ្វើបាន និងមិនអាចធ្វើបាន។
ដូចយើងដឹងស្រាប់ហើយថា នៅសម័យបុរាណ ឬតាមភូមិបុរាណ ការសង់ផ្ទះមិនមែនជារឿងងាយស្រួលនោះទេ។ នៅពេលនោះ ដោយសារស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច និងបច្ចេកវិទ្យាខ្វះខាត វាបានយកយុវជនម្នាក់ដែលមានអាយុមានសុខភាពល្អ សាងសង់ផ្ទះរាប់ខែ ឬច្រើនឆ្នាំ។
ចំណែកឯសម័យមុន អាយុហាសិបត្រូវគេចាត់ទុកថាចាស់ ហើយកម្លាំងក៏មិនច្រើនដែរ។ ដូច្នេះហើយនៅពេលនោះ មនុស្សចាស់ជាង ៥០ឆ្នាំ ជាទូទៅមិនបានជួសជុលផ្ទះរបស់ខ្លួនទេ។
លើសពីនេះ មនុស្សបុរាណក៏ជឿថា មនុស្សម្នាក់ក្រោយអាយុ ៥០ ឆ្នាំនៅតែតស៊ូ ដែលជាសញ្ញាដ៏សោកសៅមួយ។ អាចថាគ្រួសារមិនមានកូនមកជួយ ដូច្នេះមនុស្សចាស់ត្រូវចិញ្ចឹមខ្លួន។ ទន្ទឹមនឹងនោះ មនុស្សចាស់ជាទូទៅបានយកចិត្តទុកដាក់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះការគោរពបូជា ដូច្នេះហើយទើបមិនអាចទទួលយកបានទេសម្រាប់មនុស្សចាស់ដែលគ្មានកូនមើលថែ។
លើសពីនេះទៀតមានហេតុផលមួយទៀត។ នៅសម័យមុន ដោយសារសង្គ្រាម ឬជីវភាពក្រីក្រ អាយុកាលមធ្យមរបស់មនុស្សតែងតែខ្លី។ ដូច្នេះ ៥០ ឆ្នាំ ជាទូទៅស្មើនឹង "ជើងមួយនៅក្នុងមឈូស" ។ ហេតុដូច្នេះហើយនៅពេលនេះ វាទំនងជាថាម្ចាស់នឹងមិនរីករាយនឹងលទ្ធផលរបស់គាត់ទេ។
លើសពីនេះ ផ្ទះដែលទុកឱ្យកូនៗ ដូចទុកឱ្យកូនបង្កជម្លោះឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា។ យ៉ាងណាមិញ មានគម្រូគ្រួសារជាច្រើនដែលឈ្លោះគ្នាលើទ្រព្យសម្បត្តិដែលឪពុកម្តាយទុកចោលពីអតីតកាលរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន។ ដូច្នេះហើយ នេះក៏ជាហេតុផលដែលមនុស្សបុរាណមិនចង់សង់ផ្ទះក្រោយអាយុ៥០ឆ្នាំ។
ដូច្នេះហើយ តាមទស្សនៈនេះ ៥០ឆ្នាំ ដោយមិនសង់ផ្ទះ អាចយល់បានថា ជាមនុស្សប្រាថ្នាចង់បានឆ្នាំក្រោយ ដើម្បីបានជីវិត លំហែរកាយ មានកូន មានចៅជួយ។
២. អាយុ ៦០ឆ្នាំ កុំដាំដើមឈើ
ឃ្លានេះមានអត្ថន័យដូចគ្នាទៅនឹងឃ្លា « អាយុ៥០ ឆ្នាំហើយ មិនបាច់សង់ផ្ទះទេ»។ ទាំងពីរនេះ គឺជាពលកម្មដោយដៃ សម្រាប់មនុស្សចាស់ដែលមានអាយុខ្ទង់ ហុកសិបឆ្នាំ ការធ្វើការងារហួសកម្លាំងច្រើន គឺមិនល្អទេ។
ទោះបីជាការដាំដើមឈើ និងការធ្វើឱ្យបរិស្ថានបៃតងមានភាពសក្តិសមសម្រាប់ការគាំទ្រក៏ដោយ ក៏យើងត្រូវតែដឹងពីរបៀបវាស់ស្ទង់កម្លាំងរបស់យើងផងដែរ។ អ្នករាល់គ្នាដឹងថាមនុស្សចាស់លែងមានឆ្អឹងរឹងមាំទៀតហើយ។
ទន្ទឹមនឹងនោះ ការដាំដើមឈើជារឿយៗទាមទារការខិតខំប្រឹងប្រែងច្រើនណាស់ ជាមួយនឹងពេលវេលាវែងឆ្ងាយផងដែរ។ ត្រឹមតែមួយនាទីនៃការធ្វេសប្រហែស មនុស្សចាស់ក៏អាចដួល ឬរងរបួសបានដែរ។ នេះធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋខ្លួនឯងឈឺចាប់ ប៉ុន្តែក៏ចំពោះកូន និងចៅដែរ។ ទីបំផុតការងារល្អមិនបានសម្រេច ហើយក៏នាំគ្រោះដល់ខ្លួនដែរ ។
ដូច្នេះហើយ ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានអាយុលើសពី ៦០ឆ្នាំ គួរតែជ្រើសរើសសកម្មភាពដែលសមស្របនឹងសុខភាពផ្ទាល់ខ្លួន មិនគួរលោភលន់ពេកចំពោះការងារដែលនាំឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ជាយថាហេតុនោះទេ។
៣. អាយុ ៧០ ឆ្នាំ កុំដេរសម្លៀកបំពាក់
បុរាណបាននិយាយថា នៅអាយុ ៧០ ឆ្នាំ យើងគួរតែធ្វើអ្វីដែលយើងចង់បានដោយមិនបំពានច្បាប់។ កាលពីមុនមានមនុស្សមិនច្រើនទេនៅអាយុនេះដែលមានសំណាងគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការរស់នៅហួសអាយុ ៧០ ឆ្នាំ។ ដូច្នេះកាលពីសម័យដើមនេះ យកល្អក្នុងជីវិតជាជាងចំណាយពេលដេរ។
លើសពីនេះ មនុស្សវ័យចំណាស់ជាច្រើនមានភ្នែកមិនច្បាស់ជាទូទៅ ដែលធ្វើឱ្យវាកាន់តែពិបាកក្នុងការប្រើម្ជុល។ ការដេរក៏ត្រូវចំណាយពេលច្រើន ហើយត្រូវអង្គុយយូរ។ នេះមិនមែនជារឿងងាយស្រួលទេសម្រាប់មនុស្សអាយុលើស៧០ឆ្នាំ។ ដូច្នេះហើយ ដំបូន្មានរបស់មនុស្សអាយុ ៧០ ឆ្នាំ មិនឱ្យដេរសម្លៀកបំពាក់ គឺចង់ឱ្យមនុស្សចាស់សម្រាក និងរីករាយនឹងភាពចាស់របស់ពួកគេ។
ក្រៅពីនេះ នៅមានការពន្យល់មួយទៀតសម្រាប់ទិដ្ឋភាពនេះ។ កន្លែងខ្លះគិតថា នេះបង្កប់ន័យថា ជីដូន ឪពុកម្តាយ មិនចង់ធ្វើសម្លៀកបំពាក់ថ្មីទេ គឺសន្សំលុយទុកឱ្យកូនៗចៅ។ យ៉ាងណាមិញ នេះនៅតែជាចិត្តគំនិតទូទៅរបស់អ្នកជំនាន់មុន ដែលមិនចង់ឱ្យកូនធ្វើការលំបាក។
សរុបមក ពាក្យខាងលើមិនកំណត់ថា សង់ផ្ទះ ដាំដើមឈើ ស្លៀកពាក់ ឬមនុស្សចាស់នោះទេ។ អត្ថន័យរបស់វាកាន់តែទូលំទូលាយ ដោយបញ្ជាក់ថា យើងត្រូវដឹងពីសមត្ថភាពខ្លួនឯង និងធ្វើការលើកម្លាំងខ្លួនឯង។ នេះមិនត្រឹមតែជួយចៀសវាងគ្រោះថ្នាក់អកុសលប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងរំឭកអ្នកគ្រប់គ្នាឱ្យរីករាយនឹងជីវិតតាមដែលអាចធ្វើបាន
ដើម្បីកុំស្តាយក្រោយ៕
ប្រភព ៖ Phunutoday / Knongsrok
ព័ត៌មានថ្មីៗ
