ការទទួលទានអាហារទាំងនេះជាប្រចាំនឹងប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់ថ្លើម។
១. ទឹកមិនមានអនាម័យគ្រប់គ្រាន់ ទឹកដាំពុះពីស្លឹកមិនស្គាល់ប្រភពដើម
ទឹកមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ជីវិត។ វាជួយកម្ចាត់ជាតិពុលទាំងអស់ចេញពីរាងកាយ ការពារការប្រមូលផ្តុំជាតិពុលដែលបំផ្លាញថ្លើម។ ការទទួលទានទឹកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ធ្វើឱ្យថ្លើមងាយស្រួលច្រោះ និងយកជាតិពុលចេញ។
ការទទួលទានទឹកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់មានសារៈសំខាន់ ប៉ុន្តែមិនមែនទឹកគ្រប់ប្រភេទសុទ្ធតែល្អសម្រាប់សុខភាពនោះទេ។
ទទួលទានទឹកមិនគ្រប់គ្រាន់ ទឹកគ្មានអនាម័យគ្រប់គ្រាន់ ទទួលទានទឹកដាំពីស្លឹកគ្មានប្រភពដើម... នឹងប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដល់មុខងារថ្លើម។ ជាឧទាហរណ៍ ទឹកដែលមិនមានសុវត្ថិភាពនឹងបង្កើនហានិភ័យនៃការបញ្ចេញជាតិពុល និងប៉ារ៉ាស៊ីតចូលទៅក្នុងខ្លួន ដោយបង្កឱ្យកាត់បន្ថយមុខងារថ្លើម។
ដើម្បីឱ្យថ្លើមមានសុខភាពល្អ យើងគួរតែផឹកទឹកឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ គួរទទួលទានទឹកដាំពុះ កុំទទួលទានទឹកដាំពីស្លឹកដែលមិនស្គាល់ប្រភព ដើម្បីចៀសវាងហានិភ័យពុល ។
២. អាហារចៀន
របបអាហារមានឥទ្ធិពលខ្លាំងលើថ្លើម។ អាហារចៀន អាំង និងដុត ច្រើនតែមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ប៉ុន្តែមានសារធាតុជាច្រើនដែលអាចបំផ្លាញកោសិកាថ្លើម។
ការសិក្សាបង្ហាញថា អាហារចៀនមានជាតិខ្លាញ់ច្រើន និងមានកាឡូរីខ្ពស់។ បើទទួលទានជាប្រចាំ វានឹងបង្កើនបន្ទុកលើថ្លើម កាត់បន្ថយសមត្ថភាពរំលាយខ្លាញ់បន្តិចម្តងៗ ធ្វើឱ្យខ្លាញ់កកកុញក្នុងខ្លួន បង្កើតជាខ្លាញ់រុំថ្លើម កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ នាំឱ្យកើតក្រិនថ្លើម។
៣. អាហារដុះផ្សិត
អាហារដែលដុះផ្សិតមានគ្រោះថ្នាក់ខ្លាំងដល់ថ្លើម។ អាហារដែលដុះផ្សិតមានផ្ទុកសារធាតុពុលហៅថា aflatoxin។ សារធាតុនេះគឺជា mycotoxin ផលិតដោយធម្មជាតិដោយប្រភេទផ្សិត Aspergillus ។ ផ្សិត Aflatoxin ចូលទៅក្នុងខ្លួននឹងបំផ្លាញកោសិកាថ្លើម ថែមទាំងជំរុញឱ្យកោសិកាមហារីកវិវឌ្ឍន៍ថែមទៀតផង។
៤. ស្រា
ប្រហែល 90% នៃជាតិអាល់កុល និងស្រាបៀរចូលទៅក្នុងខ្លួននឹងត្រូវបានរំលាយនៅក្នុងថ្លើម។ ទន្ទឹមនឹងនេះ ថ្លើមអាចរំលាយជាតិអាល់កុលបានត្រឹមតែ 2 ឯកតាក្នុងមួយថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ ការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងច្រើនពេកនឹងធ្វើឱ្យកោសិកាថ្លើមពុល។ អ្នកផឹកស្រានឹងប្រឈមមុខនឹងហានិភ័យនៃជំងឺរលាកថ្លើមដែលមានជាតិអាល់កុល ខ្លាញ់រុំថ្លើម ក្រិនថ្លើម និងធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះទៅទៀតគឺមហារីកថ្លើម។
ការសេពគ្រឿងស្រវឹងគឺជាកត្តាដ៏គ្រោះថ្នាក់មួយដែលបណ្តាលឱ្យខូចថ្លើម។ ដើម្បីការពារថ្លើម យើងគួរកំណត់ការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង។ ប្រសិនបើអ្នកត្រូវផឹក សូមកុំឱ្យលើសពី ២ ឯកតានៃជាតិអាល់កុលក្នុងមួយថ្ងៃ។
ដូច្នោះហើយ អាល់កុល ១ ឯកតាគឺស្មើនឹងប្រហែល ៣/៤ នៃដប ឬកំប៉ុងស្រាបៀរដែលមានចំណុះ ៣៣០ml (ជាតិអាល់កុល ៥%) ១ កែវ ៣៣០ml នៃស្រាបៀរ (មាតិកាជាតិអាល់កុលក្នុងស្រាបៀរអាចមានពី ១-១២%) ។ ទូទៅបំផុតគឺប្រហែល ៥%, ១ កែវស្រា ១០០ml (១៣,៥%) ឬ ១ ពែងនៃស្រា brandy ៣០ml (៤០%) ៕
ប្រភព៖បរទេស|ប្រែសម្រួល៖វីរៈ(Knongsrok)