ពងទាកូនគឺជាអាហារ ដែលផ្ទុកនូវសារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗជាច្រើនសម្រាប់រាងកាយ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនមែនមនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែអាចញុំាបាននោះទេ។ សម្រាប់អ្នកដែលមានជំងឺណាមួយ ក្នុងចំណោមជំងឺទាំង៥ខាងក្រោមនេះ មិនគួរញុំាពងទាកូនជាដាច់ខាត។
ពងទាកូនសម្បូរទៅដោយឮសារធាតុប្រូតេអ៊ីនច្រើន។ នៅពេលវាចូលក្នុងខ្លួនវាបង្កើតកំដៅបាន ៣០ ភាគរយច្រើនជាងធម្មតា។ ហេតុដូច្នេះហើយ អ្នកដែលមានគ្រុនក្តៅបរិភោគពងទាកូន សីតុណ្ហាភាពរាងកាយនឹងឡើងខ្ពស់ ងាយនឹងបង្កឱ្យមានការប្រកាច់ និងផលវិបាកគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗទៀត។
អ្នកទាំងឡាយណាដែលទទួលរងសម្ពាធឈាមខ្ពស់ គួរតែកំណត់ការបរិភោគពងទាកូន។ ដោយសារតែពងទាកូននេះផ្ទុកនូវប្រូតេអ៊ីន និងកូលេស្តេរ៉ុលច្រើន។ សារធាតុទាំងនេះគឺជាភ្នាក់ងារចម្បងក្នុងការស្ទះសរសៃឈាម បង្កើនសម្ពាធឈាម បង្កឱ្យមានហានិភ័យនៃការគាំងបេះដូង និងដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
ថ្លើម និងខួរឆ្អឹងទទួលខុសត្រូវក្នុងការពិនិត្យជាតិពុលក្នុងខ្លួន។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយសរីរាង្គដែលខូចខាតនឹងមិនអាចដំណើរការមាតិកាប្រូតេអ៊ីននៃស៊ុតទាបានទេ។ នៅពេលដែលតម្រូវឱ្យធ្វើប្រតិបត្តិការពេញ សមត្ថភាពការខូចខាតកាន់តែធំ។
លើសពីនេះទៀត ស៊ុតអាចត្រូវបានលាយបញ្ចូលគ្នាជាមួយនឹងលក្ខណៈផ្សារដែលអាចធ្វើឱ្យអ្នកដែលមានបញ្ហាថ្លើម និងខួរឆ្អឹងខ្នង មានអារម្មណ៍ហើមពោះ មិនស្រួល និងឈឺពោះជាដើម។
ដោយសារតែពងទាមានផ្ទុកជាតិប្រូតេអ៊ីន និងកូលេស្តេរ៉ុលខ្ពស់ ដូច្នេះការញុំាច្រើននឹងបង្កើនកូលេស្តេរ៉ុលនៅក្នុងឈាម ធ្វើឱ្យខូចបេះដូងបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺក្រិនសរសៃឈាម ស្ទះសរសៃឈាម បណ្តាលឱ្យដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល។
ពងទាកូន គឺជាអាហារដែលមានជាតិប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់។ ដូច្នេះអ្នកដែលមានជំងឺរលាកសន្លាក់ បរិភោគម្ហូបនេះនឹងបង្កើនបរិមាណប្រូតេអ៊ីនក្នុងឈាម ធ្វើឱ្យជំងឺកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ៕
ប្រភព ៖ Phuntoday / ប្រែសម្រួល ៖ ភី អេក (ក្នុងស្រុក)