កម្មផលមាត់ គឺជាកម្មផលមួយដ៏ធ្ងន់បំផុតរបស់មនុស្ស។ បើអ្នកនិយាយរឿងទាំងនេះញឹកញាប់ អ្នកនឹងបាត់បង់សុភមង្គលទាំងអស់ ពរជ័យទាំងប៉ុន្មាន ក៏រសាត់ទៅឆ្ងាយផងដែរ។ ដូច្នេះហើយ មុននឹងពោលពាក្យ ឬនិយាយអ្វីមួយ ត្រូវគិតខ្វល់ ពិចារណាឱ្យបានច្រើន។
១. ពាក្យធ្វើឱ្យអ្នកដទៃឈឺចាប់
ពាក្យសម្ដីមិនដូចកាំបិតនោះទេ ប៉ុន្តែវាជារបស់ដែលធ្វើឱ្យមនុស្សខ្លះឈឺចាប់ ដូចជាយកកាំបិតចាក់ចំបេះដូងដូច្នោះដែរ។ ពាក្យសម្ដីអាចលួងលោម និងលើកទឹកចិត្ត ប៉ុន្តែក៏អាចរុញអ្នកដទៃឱ្យដល់ទីជ្រៅបំផុតដែរ។
ដូច្នេះហើយ ត្រូវរៀននិយាយ និងគិតជាមុនសិន។ កុំធ្វើបាបអ្នកដទៃ រួចនិយាយពាក្យសុំទោស នោះហើយជាវា។ ប៉ុន្តែមនុស្សដែលនិយាយឈ្លើយ មិនចេះគោរពភ្ញៀវថ្ងៃណាមួយនឹងធ្វើបាបខ្លួនឯង។ ដូច្នេះបើអ្នកមិនចង់បាត់បង់គុណធម៌ទេ ត្រូវចេះបណ្តុះមាត់។
២. ពោលពាក្យកុហក ពុតត្បុត
ក្នុងលោកនេះ អំពើអាក្រក់បំផុត គឺការប្រតិដ្ឋរឿង និយាយអាក្រក់ពីអ្នកដទៃ ដើម្បីឱ្យមានការឈ្លោះទាស់គ្នា និងរកផលចំណេញដល់ខ្លួនឯង។ ដាច់ខាតកុំនិយាយពីក្រោយខ្នងអ្នកដទៃ ហើយកុំបង្កើតរឿងអាក្រក់ទៅល្អ ពីល្អទៅអាក្រក់ ដើម្បីបោកប្រាស់អ្នកដទៃ។ ស្មោះត្រង់នឹងអ្វីដែលអ្នកគួរមាន គឺជាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរបំផុត។
៣. ពោលពាក្យខឹង ស្អប់ ទ្រគោះបោះបោក បន្ទោសអ្នកដទៃ
មនុស្សតែងមានសំណាងអាក្រក់ ពេលជួបនឹងការលំបាក គេតែងបន្ទោសគ្រប់យ៉ាង បន្ទោសវាសនា បន្ទោសទេវតា។ ត្រូវចាំថា ជីវិតត្រូវមានការលំបាក ការជួបនឹងការខាតបង់ក្នុងជីវិត គឺមិនយុត្តិធម៌ទេ។ ព្រោះសាលាពុទ្ធសាសនាបង្រៀនអំពីកម្មផល ដែលមនុស្សគ្រប់រូបត្រូវទទួលនូវកម្មផលតបស្នង ចំពោះអំពើអាក្រក់ និងអត្ថន័យពីជីវិតមុនៗ។
៤. ពោលពា្យវាយតម្លៃអ្នកដទៃ
អ្នកមិនគួរ និងមិនមានសិទ្ធិវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃទេ ព្រោះអ្នកមិនមែនជាពួកគេ ដូច្នេះអ្នកនឹងមិនអាចពិពណ៌នាបានពេញលេញថាពួកគេជានរណាឡើយ ក៏មិនត្រូវអះអាងថាល្អឥតខ្ចោះ ហើយគិតថាអ្នកដទៃអន់ជាងនេះដែរ អ្នកត្រូវតែល្អ ហើយគេត្រូវតែជាមនុស្សអាក្រក់។
មនុស្សដែលមានជំនាញក្នុងការវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃ ទីបំផុតមិនមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងឡើយ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត វាធ្វើឱ្យអ្នកជាមនុស្សចេះនិយាយ ជំនាញនិយាយដើមគេពីក្រោយខ្នងអ្នកដទៃ។ នៅពេលនោះ អ្នកក៏នឹងបាត់បង់ទំនាក់ទំនងជុំវិញខ្លួនបន្តិចម្តងៗផងដែរ ព្រោះគ្មាននរណាម្នាក់ចង់ចូលទៅជិតមនុស្សនិយាយដូចអ្នកនោះទេ៕
ប្រភព ៖ Phunutoday / Knongsrok