ទំនៀមបូជាសព អាចខុសគ្នាខ្លះពីតំបន់មួយទៅតំបន់មួយក្នុងព្រះនគរកម្ពុជា នៅគង់វង្សរហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។ នេះជាមរតកដ៏សម្បូណ៌បែបក្នុងអារ្យធម៌ខ្មែរ នៅតំបន់អង្គរ ខេត្តសៀមរាប គេច្រើនបញ្ចុះសពទុកយូរឆ្នាំ លុះមានឱកាសល្អ ទើបគេនាំគ្នាលើកយកធាតុមកធ្វើបុណ្យ បូជារួមគ្នាយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេង ដែលនេះមិនខុសពីទំនៀមព្រះរាជវាំងខ្មែរពីមុនឡើយ ។
ព្រះសពគេតែងតែតម្កល់ទុកយូរ ហើយកាលពីឆ្នាំ១៩០៦ ព្រះនគរកម្ពុជាធ្វើព្រះរាជពិធីថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះបរមសពព្រះសុវណ្ណកោដ្ឋ (ព្រះបាទនរោត្តម) ក៏មានព្រះអដ្ឋិ (ធាតុ) ព្រះរាជវង្សានុវង្ស សរុប២៧អង្គ ហែយកមកធ្វើបុណ្យរួមជាមួយគ្នាយ៉ាងមហោឡារិកដែរ ។ ឆ្នាំ១៩១៤ ក្នុងព្រះរាជពិធីបុណ្យថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះបរមសពសម្តេចព្រះសង្ឃរាជ និល ទៀង ក៏មានថ្វាយព្រះភ្លើងព្រះសពព្រះរាជវង្សានុវង្ស១៥អង្គរួមជាមួយទៀត នៅមានអ្វីៗច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ណាស់ ដែលយើងមិនទាន់យល់ដឹង។
ដូច្នេះមានតែការខិតខំប្រឹងប្រែងស្វះស្វែងសិក្សារៀនសូត្រឲ្យភ្លឺស្វាងនោះហើយ ទើបនាំមកនូវសេចក្កីចម្រើនលូតលាស់ ៕
ប្រភព៖ Preap Chanmara