ទម្លាយរឿងរ៉ាវទាហានក្មេងជាងគេបំផុតវ័យត្រឹម៦ឆ្នាំ Sergey Aleshkov ក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ អស្ចារ្យកម្រិតណា!
រឿងរ៉ាវអំពីកុមារសង្គ្រាមតែងតែមានសោកនាដកម្ម។ យោងតាមការប៉ាន់ស្មានផ្សេងៗសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ បានឆក់យកអាយុជីវិតកុមារ ១៣ លាននាក់។ ពួកគេមួយចំនួនត្រូវបានគេធ្វើទារុណកម្មនៅក្នុងជំរុំប្រមូលផ្តុំ អ្នកខ្លះមិនអាចរស់រានពីភាពភ័យរន្ធត់ អត់ឃ្លាន និងស្លាប់ដោយអាវុធផ្សេងក្នុងសមរភូមិ ការកាប់សម្លាប់នានាហើយខ្លះទៀតត្រូវបានបង្ខំក្លាយជាអ្នកទោស។
កុមារសូវៀតម្នាក់ឈ្មោះ ស៊ឺហ្គេអាឡេសកូវ (Sergey Aleshkov)ជយុទ្ធជនមានវ័យក្មេងជាងគេនៅក្នុងសមរភូមិ ស្ដាលីនក្រាដ(Battle of Stalingrad) ហើយរូបគេក៏ជាមនុស្សម្នាក់ក្នុងចំណោមទាហានក្មេងជាងគេបំផុតនៃសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ។ ឯកសារស្តីពីកំណើតរបស់ Sergey Aleshkov មិនត្រូវបានគេត់ត្រាទុកទេ ប៉ុន្តែតាមការប៉ាន់ស្មានកុមារម្នាក់នេះកើតឆ្នាំ ១៩៣៤ ឬ ១៩៣៦ នៅភូមិ Gryn ក្នុងព្រៃមួយនៃតំបន់ Kaluga ។
បន្ទាប់ពីការផ្ទុះឡើងនៃសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ((the Great Patriotic War in the USSR)) ភូមិនេះបានក្លាយជាមូលដ្ឋានតស៊ូរបស់ទាហានប្រជាជាន។ នៅរដូវក្តៅឆ្នាំ ១៩៤២ កងទ័ពអាឡឺម៉ង់បានមកដល់ Gryn ដោយមិនបានរំពឹងទុកហើយបានចាប់ផ្តើមសម្លាប់ទាហានប្រជាជន។ ដោយសារភាពស្មុគស្មាញពិបាកវែកមុខមួយណាជាទាហានបង្កប់មួយណាជាទាហានប្រជាជន ទាហានអាល្លឺម៉ង់ក៏សម្លាប់អ្នកភូមិដែរ។ បងប្រុសបងហកើតរបស់ស៊ែហ្គីអាយុ ១០ ឆ្នាំត្រូវបានកងទ័បអាល្លឺម៉ង់សម្លាប់ព្យួរកហើយ ម្តាយរបស់គាត់ត្រូវបានគេបាញ់នៅពេលព្យាយាមការពារកូនប្រុសច្បងរបស់គាត់។ អរគុណដល់អ្នកជិតខាង! ស៊ែហ្គីបានរត់គេចតាមបង្អួចហើយរត់ចូលព្រៃ។ នៅទីនោះគាត់បានវង្វេងរហូតដល់ខែសីហាឆ្នាំ ១៩៤២ នៅពេលដែលសូវៀតប្រយុទ្ធគ្នាជាមួយកងទ័ពអាល្លឺម៉ង់តម្រង់ទិសដៅទៅ Kozelsky មេបញ្ជាការសូវៀតម្នាក់បានប្រើកែវពង្រីកឆ្លុះរកឃើញគាត់។
នៅពេលនោះ Sergey Aleshkov អស់កម្លាំងខ្លាំង រាងកាយស្គមស្គាំងពោរពេញទៅដោយស្នាមដំបៅពីសត្វល្អិតខាំ និងធ្លាក់ទឹកចិត្តខ្លាំងដោយភាពភ័យខ្លាច ។ពេលសួរថាតើវង្វេងក្នុងព្រៃប៉ុន្មានថ្ងៃហើយក៏គាត់មិនអាចឆ្លើយបានដែរ។ ទាហានសូវៀតដែលកាន់សឺម៉ែលឆ្លុះ រកឃើញក្មេងនេះ បានយកភួយស្បែកសេះទៅរុំ Sergey ហើយយកទៅព្យាបាល។
ទាហានជាច្រើនបានឃើញសភាពក្មេងប្រុសនេះពិតជាមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង។ វរសេនីយ៍ឯក Vorobiev បានកោះហៅប្រជុំទាហានទាំងអស់ហើយយក Sergeyធ្វើជាកូនចិញ្ចឹមហើយប្រាប់ទាហាសូវៀតទាំងអស់ថាត្រូវតែសងសឹកលើកងទ័ពអាល្លឺម៉ង់ពេលដែលចាប់បាន។ បន្ទាប់ពីសាកសួរ Sergey រួច ទាហានបានស្គាល់ឈ្មោះក្មេងប្រុសនោះ ប៉ុន្តែនៅពេលសួរអំពីម្តាយរបស់គាត់ឈ្មោះ Sergey បានស្រក់ទឹកភ្នែក។ វរសេនីយ៍ឯក Vorobiev បានសម្រេចចិត្ត យក Sergey នៅជាមួយកងវរសេនាតូចថ្មើរជើងលេខ ១៤២ នៃកងពលកាំភ្លើងធំទី ៤៧ ។ ស៊ែហ្គីត្រូវបានផ្តល់ជំនួយផ្នែកវេជ្ជសាស្រ្តរហូតដល់សះស្បើយ ហើយគាត់បានឯកសណ្ឋានយោធាដ៏តូចដែលប៉ាធម៌របស់គាត់បានបញ្ជាឲ្យគេដេរឲ្យ។
វរសេនីយ៍ឯក Mikhail Vorobiev ដែលមិនទាន់មានគ្រួសារផ្ទាល់ខ្លួននោះឡើយទេ តែបានមើលថែក្មេងប្រុសម្នាក់នេះនិងយកធ្វើជាកូនប្រុសជាផ្លូវការ។ គាត់មិនចង់បញ្ជូន Sergey ទៅមណ្ឌលកុមារកំព្រាទេ ដោយគាត់គិតថា គ្មានអ្វីនឹងកើតឡើងចំពោះគាត់ក្នុងកងវរសេនាធំទេ។ ពេលមួយស៊ែហ្គី និយាយជាមួយឪពុកថ្មីរបស់គាត់ បាននិយាយថាគាត់ចង់ឲ្យគិលានុបដ្ឋាយិកាម្នាក់ឈ្មោះ Nina Bedova ធ្វើជាម្តាយរបស់គាត់។ គំនិតចម្បងអំពីរឿងនេះគឺថាSergey ចង់ឲ្យវរសេនីយ៍ឯក Vorobiev ឆាប់រៀបការជាមួយ អ្នកគ្រូពេទ្យNina។ ក្រោយមកពេលដែលសង្គ្រាមនៅស្ដាលីនក្រាតបញ្ចប់ ពួកគេក្លាយជាគ្រួសារផ្លូវការ។
Seryozha គឺជាឈ្មោះក្នុងជួរទាហានរបស់ Sergeyហើយក្មេងនេះបានតាំងខ្លួន ជាជំនួយការរបស់លោកឧត្តមសេនីយម្នាក់។ ជរៀងរាល់ព្រឹក!រូបគេតែងតែទៅទីស្នាក់ការរបស់លោក ឧត្តមសេនីយហើយនិយាយថារូបគរបានត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចក្នុងការទទួលបញ្ជា និងធ្វើការងារដែលដាក់ឲ្យ។ លោកឧត្តមសេនីយបានផ្ដល់ការងារឲ្យ Sergey តែមិនឲ្យទៅប្រយុទ្ធសមរភូមិនោះទេ។ រូបគេមានតួនាទី ផ្ដល់ព័ត៌មាន បញ្ជូនព័ត៌មាន កាន់កាសែត និងផ្ញើសារឲ្យទាហានដទៃទៀតក្នុងបរិវេណទីស្នាក់ការធំ។អំឡុងពេលប្រយុទ្ធគ្នា រូបគេជាអ្នកហុចទឹក ហុចគ្រាប់និងគ្រាប់បែកឲ្យទាហានធំៗដែលកំពុងប្រយុទ្ធ។
មានពេលមួយ! ពេលកំពុងចែកចាយកាសែតឲ្យមេទាហានផ្សេងៗ ស៊ែហ្គីបានកត់សម្គាល់ឃើញមនុស្សដែលគួរឱ្យសង្ស័យនៅលើជណ្តើរយន្ត ហើយបានរាយការណ៍ពួកគេទៅមេបញ្ជាការកាំភ្លើងធំ។ តាមពិតអ្នកដែលគួរឲ្យសង្ស័យនោះគឺជាទាហានអាល្លឺម៉ង់ដែលបង្កប់ខ្លួនមកស៊ើបដំណឹងអំពីកងកាំភ្លើងធំសូវៀត ហើយរូបគេបានរត់គេចទៅពួននៅក្នុងជណ្ដើយន្តនោះ។ ទីបំផុត!ទាហានសូវៀតរកឃើញហើយសម្លាប់ចោល ខណៈSergey ទទួលបានការអបអរនិងសរសើរពីមេបញ្ជាការធំ។
ក្រោយមក! ក្នុងពេលមួយដែលអាល្លឺម៉ង់បាញ់គ្រាប់ផ្លោងទម្លាក់មកលើអាគារកងអនុសេនាធំ ហើយអាគារទាំងមូលត្រូវបានបំផ្លាញ។ គ្មាននរណាម្នាក់បានឃើញ Major Vorobiev លើកលែងតែស៊ែហ្គីបានឃើញនៅក្រោមគំនរបាក់បែក។រូបគេម្នាក់ឯងមិនអាចជួយលោកឧត្តមសេនីយឲ្យផុតពីអគារបាក់បែកនោះទេ បន្ទាប់មកគាត់បានរត់ទៅរកជំនួយ ហើយមានតែដោយសារតែរឿងនេះមេបញ្ជាការត្រូវបានគេជួយសង្គ្រោះទាន់ពេល។ ជាលទ្ធផល! ទាហានក្មេងជាងគេរូបនេះ ទទួលបានមេដាយដំបូងរបស់ខ្លួនគឺ “For Military Merit” (Забоевыезаслуги) ហើយសេនាប្រមុខ Chuikov បានផ្តល់កាំភ្លើងខ្លីមួយដល់គាត់ម៉ាក Walther P38 ។
មិនយូរប៉ុន្មានកងវរសេនាធំទី ១៤២ បានចូលរួមនៅក្នុងសមរភូមិនៅស្តាលីក្រាត។ នៅថ្ងៃទី ១៨ ខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ១៩៤២ Seryozha រួមជាមួយទាហាននៃកងពលរបស់គាត់បានស្ថិតក្រោកការបាញ់កាំភ្លើងត្បាល់ពីសំណាក់ទាហានអាល្លឺម៉ង់។ គាត់រងរបួសត្រង់ជើង ដោយអំបែងគ្រាប់ហើយត្រូវបានបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ។ បន្ទាប់ពីព្យាបាលសះស្បើយ Sergey បានត្រលប់ទៅកងវរសេនាធំរបស់គាត់វិញ។
មិនយូរប៉ុន្មានតំបន់ទាំងមូលត្រូវបានរំដោះចេញពីកងទ័ពអាឡឺម៉ង់ និងអ្នករស់រានពីភូមិ Gryn បានពន្យល់ពីរបៀបដែលស៊ែហ្គីបានក្លាយជាក្មេងកំព្រា។ ក្រៅពីម្តាយនិងបងប្រុសអាយុ ១០ ឆ្នាំរបស់គាត់ដែលត្រូវបានសម្លាប់ដោយសារការជាប់ទាក់ទងជាមួយទាហានប្រជាជន។ ឪពុកគាត់បានស្លាប់មុនសង្គ្រាមទៅទៀត ហើយបងប្រុសច្បងនិងបងប្រុសរបស់គាត់ឈ្មោះអ៊ីវ៉ា និងអេនឌ្រូបានទៅសមរភូមិជួរមុខហើយគ្មានដំណឹងមកវិញ។
ម្តាយចិញ្ចឹមរបស់សឺហ្គីឈ្មោះ Nina Bedova មានផ្ទៃពោះហើយបានចាកចេញពីកងវរសេនាធំ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ! ពីរបីខែបន្ទាប់ពីនាងសម្រាលកូន នាងបានវិលត្រឡប់មកសមរភុមិជួរមុខ និងរួមជាមួយស្វាមីរបស់នាងដែលឥឡូវនេះជាវរសេនីយ៍ឯក ហើយនាងបានឃើញជ័យជំនះនៅប៊ែរឡាំង។ បន្ទាប់ពីការដកទ័ពចេញរួច ពួកគេទាំងពីរបានតាំងទីលំនៅនៅទីក្រុង Chelyabinsk រស់នៅក្នុងជីវិតដ៏មានសន្តិភាពរៀងមក។
នៅឆ្នាំ ១៩៤៥ Sergey Aleshkov ទទួលបានមេដាយ “For victory over Germany” ។ តាមសំណូមពររបស់សេនាប្រមុខ Vasily Chuikov គាត់បានទៅសិក្សានៅសាលាយោធា Tula Suvorov ។ នៅឆ្នាំ ១៩៥៤ លោកបានបញ្ចប់ការសិក្សានៅសាលា Suvorov School ហើយបានក្លាយជានិស្សិតនៃវិទ្យាស្ថានច្បាប់ Kharkov Law Institute។ បន្ទាប់ពីរៀនចប់ គាត់បានផ្លាស់លំនៅទៅតំបន់ Chelyabinsk និងបានបម្រើការងារនៅមន្ទីរស្រុកនៃការិយាល័យព្រះរាជអាជ្ញា មុនពេលក្លាយជាអ្នកប្រឹក្សាច្បាប់នៅរោងចក្រ Chelyabinsk Plexiglas ។
Sergey Aleshkov បានរៀបការទទួលបាចំណងដៃកូនប្រុសម្នាក់និងកូនស្រីម្នាក់ ហើយរស់បន្តរហូតបានឃើញមុខចៅរបស់គាត់ទៀតផង។ ជាកិត្តិយសនៃខួបលើកទី ៤០ នៃជ័យជំនះក្នុងឆ្នាំ ១៩៨៥ គាត់បានទទួលរង្វាន់ “Order of the Patriotic War of the First Degree.”។ មនុស្សម្នាក់ដែលបម្រើទ័ពតាំងពីកុមាររូបនេះបានស្លាប់នៅឆ្នាំ១៩៩០ក្នុងចំណតរថយន្តមួយ៕
ប្រភព៖warhistoryonline
រក្សាសិទ្ធិ៖ ក្នុងស្រុក
ព័ត៌មានថ្មីៗ
