Ivan Sidorenko ដើមឡើយគឺជាជាងគំនូរម្នាក់ដែលមានទឹកដៃគ្រាន់បើ តែចូលដល់សម័យសង្គ្រាមគាត់បានបង្រៀនខ្លួនឯងក្លាយជាកំពូលទាហានលបបាញ់ម្នាក់ក្នុងកងទ័ពក្រហមសូវៀត។ មិនមែនជាលេងសើចពីជាងគំនូរមកក្លាយជាអ្នកកាន់កាំភ្លើងពិតជាសាហាវហើយវាក៏ជាសិល្បៈមួយសម្រាប់គាត់។
លោក Ivan Sidorenko បានចុះឈ្មោះក្នុងជួរកងទ័ពក្រហមក្នុងខណៈពេលលំបាកមួយ។ គាត់ជានិស្សិតបញ្ចប់ការសិក្សានៅវិទ្យាល័យនិងមហាវិទ្យាល័យសិល្បៈ។ ប៉ុន្តែការចូលបម្រើយោធាបានបង្ហាញឲ្យគាត់ក្លាយជាកំពូលអ្នកបាញ់កាំភ្លើងស៊ីបដ៏គ្រោះថ្នាក់មួយ។ Sidorenko បានរស់នៅដោយពាក្យស្លោកមួយ “one shot, one kill” និងនិងក្លាយជាទាហានដ៏មានស្នាដៃបំផុតរបស់សហភាពសូវៀតដែលនឹងសម្លាប់ទាហានអាល្លឺម៉ង់ចំនួន ៥០០ នាក់ក្នុងកំឡុងសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ។
អីចឹងហើយ! វីរបុសដែលជាកំពូលអ្នកបាញ់ស៊ីបដ៏ច្បាស់បំផុតរបស់ទាហានក្រហមសូវៀតបានកើតមកហើយ។
ជីវិតនិងអាជីពរបស់ Ivan Sidorenko មុនពេលជាទាហាន៖
ទោះបីជាគាត់បានក្លាយជាវីរបុរសរបស់ប្រជាជនសូវៀត ឬរុស្សីក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ និងជាកំពូលអ្នកបាញ់ស៊ីបដ៏គ្រោះថ្នាក់ក្នុងជួរកងទ័ពទាហានក្រហម តែគាត់កើតក្នុងត្រកូលកសិកក្រីក្រ តែរស់នៅយ៉ាងសុខស្រួល។ លោកកើតនៅថ្ងៃទី១២ខែសីហាឆ្នាំ១៩១៩ ក្នុងតំបន់ Smolensk Oblast ប្រទេសរុស្សីដែលមានព្រំប្រទល់ជិតប្រទេសបេឡារុស។ Sidorenko ឈប់រៀនត្រឹមថ្នាក់ទី១០ក្នុងវិទ្យាល័យតែប៉ុណ្ណោះ។
អ្វីដែលគួរឱ្យកត់សំគាល់នោះ! ការស្រឡាញ់ក្នុងអាជីពដំបូងរបស់គាត់គឺសិល្បៈ។ គាត់បានចុះឈ្មោះចូលរៀននៅមហាវិទ្យាល័យ Penza (Penza Art College ) ដែលកន្លែងនោះគាត់បានសិក្សារហូតដល់ឆ្នាំ ១៩៣៩។ ជាមួយនឹងការផ្ទុះឡើងនៃសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ លោក Ivan Sidorenko បានមកជួយប្រទេសរបស់គាត់ហើយបានចុះឈ្មោះក្នុងជួរកងទ័ពក្រហមដូចជាយុវជនដទៃទៀតដែរ។
នៅឆ្នាំ ១៩៤១ Sidorenko បានចូលរៀននៅសាលាយោធាទ័ពជើងគោក Simferopol Military Infantry School នៅគ្រីមៀ។ នៅទីនោះគាត់បានរៀនពីរបៀបដើម្បីក្លាយជាអ្នកបាញ់កាំភ្លើងត្បាល់( mortar) និងកាំភ្លើងធំរយៈចម្ងាយឆ្ងាយ។ Sidorenko បានក្លាយជាទាហានម្នាក់នៃផ្នែកមួយក្នុងអង្គភាពមួយនេះនៅសមរភូមិទីក្រុងមូស្គូ(Battle of Moscow)។
ក្នុងកងកាំភ្លើងធំ!គាត់មិនមានការងារត្រូវធ្វើច្រើននោះទេពេលដែលក្រុមទាហានរបស់គាត់សម្រាកគាត់បានចាកចេញពីក្រុមហើយទៅលបសម្លាប់ទាហានអាល្លឺម៉ង់ដោយខ្លួនឯង។ គាត់អាចសម្លាប់ពីចម្ងាយដោយរៀនបាញ់កាំភ្លើងស៊ីបខ្លួនឯងហើយរៀនពួននិងលាក់ខ្លួនដូចជាទាហានអាជីពអីចឹងដែរ។ គាត់បានប្រើកាំភ្លើង Mosin-Nagant ដែលផលិតនៅប្រទេសរុស្ស៊ីដោយប្រើកែវពង្រីក ហើយថ្វីដៃរបស់គាត់បានឡើងមួយកម្រិតទៅមួយកម្រិតនិងសម្លាប់ទាហានណាស៊ីបានច្រើនណាស់។ មិនយូរប៉ុន្មាន! មេបញ្ជាការកងទ័ពក្រហមបានកត់សម្គាល់អំពីស្នាដៃរបស់គាត់។
ទោះបីជាគាត់បានរៀនអំពីរបៀបបាញ់កាំភ្លើងត្បាល់ តែជំនាញបាញ់ស៊ីបរបស់គាត់ពិតជាល្អជាងដាច់។ គាត់បានជ្រើសរើសកូនទាហានរបស់គាត់ដែលមានទេពកោសល្យ ភ្នែកច្បាស់ និងមានចំណេះដឹងពីការអាវុធរបស់ខ្លួនច្បាស់។ លើសពីនេះគាត់បានបង្រៀនកូនសិស្សជាច្រើននាក់ឲ្យបាញ់ត្រង់។ គាត់អាចយកកូនសិស្សរបស់គាត់ទៅអនុវត្តិផ្ទាល់ក្នុងសមរភូមិ ហើយបង្រៀនក្នុងពេលប្រយុទ្ធជាក់ស្ដែង។ វាគឺជាវិធីសាស្រ្តនិងជាកលល្បិចរបស់គាត់ដែលគេចាប់អារម្មណ៍។
គាត់បានបំផ្ទុះរថយន្ដដឹកប្រេងរបស់អាឡឺម៉ង់ និងត្រាក់ទ័របីគ្រឿងហើយបានរុញច្រានការសម្រុកចូលរបស់កងទ័ពអាឡឺម៉ង់ ព្រមទាំងផ្ដាច់ខ្សែបណ្ដាញផ្គត់ផ្គង់របស់ពួកគេដោយជោគជ័យ។ ពាក្យស្លោករបស់ Sidorenko គឺ“បាញ់មួយគ្រាប់ងាប់មួយឬជាភាសាអង់គ្លេស “One shot, one kill,”ហើយពាក្យនេះទាហានបាញ់ស៊ីបរូបណាក៏ចងចាំវាដែរ ។
ទាហានដែល Sidorenko ពិតជាមានជំនាញនិងមានឥទ្ធិពលខ្លាំងក្នុងការការពារទីក្រុងមូស្គូ។ កងទ័ពរបស់គាត់ពិតជាគ្រោះថ្នាក់ណាស់ដែលបានបង្ហូរឈាមទាហានអាល្លឺម៉ង់រាប់រយនាក់ដោយជំនាញបាញ់ស៊ីបរបស់ខ្លួន។បើកូនសិស្សរបស់គាត់ធ្វើមិនបានល្អ ទុកឲ្យគាត់ធ្វើម្ដង។ពួកគេជាទាហានដែលមានជំនាញបំផុត។ Sidorenko បានឡើងសក្ដិ ក្លាយជាអ្នកជំនួយការមេរបស់បញ្ជាការកងវរសេនាតូចថ្មើរជើងលេខ ១១២២ នៅទីស្នាក់ការកណ្តាល។ ពេលទៅដល់ទីនោះ គាត់បានបណ្តុះបណ្តាលអ្នកលបបាញ់ចំនួន ២៥០ នាក់ដែលអ្នកខ្លះបានចូលសមរភូមិប្រយុទ្ធគ្មានស្រមោលដូចជាគាត់អញ្ចឹង។
Sidorenko បន្តធ្វើសង្គ្រាមនិងបាញ់មួយរាប់មួយដល់សមរភូមិ Baltic Front លើកទីមួយក្នុងឆ្នាំ១៩៤៤។ ក្នុងរយៈពេល៣ឆ្នាំ!មានរបាយការណ៍ថា Ivan Sidorenko ផ្ដាច់ជីវិតទាហានអាល្លឺម៉ង់៥០០នាក់។ ចំនួននេះអាចត្រូវបានបំប៉ោងតួរលេខ ទោះបីសហភាពសូវៀតបានប្រកាសឃោសនាអំពី“ ការគោរពទាហានបាញ់ស៊ីបរបស់ខ្លួន” ដើម្បីបំភ័យសត្រូវរបស់ពួកគេ។ លើសពីនេះទៀត! មេបញ្ជាការចាំបាច់ត្រូវពឹងផ្អែកលើរបាយការណ៍ផ្ទាល់របស់អ្នកបាញ់ស៊ីបខ្លួនឯង សម្រាប់កំណត់ចំនួនឲ្យត្រឹមត្រូវ។ Sidorenko និងអ្នកលបបាញ់ដទៃទៀត ចាត់ទុកថាវាជារឿងកុហកយ៉ាងងាយ។
ទោះយ៉ាងណា! នៅថ្ងៃទី ៤ ខែមិថុនាឆ្នាំ ១៩៤៤ លោក Ivan Sidorenko បានទទួលងារជាវីរបុរសនៃសហភាពសូវៀតសម្រាប់សមត្ថភាពខ្ពស់របស់គាត់។ បើនិយាយពទាហានបាញ់ស៊ីបដែលសម្លាប់សត្រូវបានច្រើនជាងគេក្នុងសង្គ្រាមលោកលើកទី២ Sidorenko ជាប់ត្រឹមលេខ ២ ប៉ុណ្ណោះ។ បុរសជនជាតិហ្វាំងឡង់ Simo Haya បានឡើងឈរលេខ១បន្ទាប់មានការអះអាងថាបានសម្លាប់សត្រូវសចំនួន ៥៤២ នាក់។បើកត់ត្រាឲ្យច្បាស់គាត់ប្រហែលជាប្រមាញ់បានជីវិតសត្រូវជាង៧០០នាក់អំឡុងសង្គ្រាមនោះ។
Sidorenko ធ្លាប់ទទួលរងរបួសជាច្រើនលើកពេលចូលទៅប្រយុទ្ធក្នុងសមរភូមិ។ថ្នាក់លើរបស់គាត់គិតថា មនុស្សម្នាក់នេះពិតជាមានតម្លៃណាស់ហើយមិនត្រូវបាត់បង់ងាយៗនោះឡើយ ហើយបន្ទាប់ពីរងរបួសក្នុងការប្រយុទ្ធចុងក្រោយគាត់ត្រូវបានណែនាំឱ្យធ្វើជាគ្រូបង្វឹក។ពេលសង្គ្រាមលោកលើកទី២ចប់ គាត់ចូលនិវត្តន៍ពីដំណែងមេបញ្ជាការហើយមកធ្វើជាមេជាងនៅក្នុងអណ្ដូងរ៉ែធ្យូងថ្មមួយ។ គាត់បានស្លាប់កាលពីថ្ងៃទី១៩ខែកុម្ភៈឆ្នាំ១៩៩៤៕
រៀបរៀងនិងប្រែសម្រួល៖ ក្នុងស្រុក
រក្សាសិទ្ធិ៖ ក្នុងស្រុក