នៅពេលសង្រ្គាមលោកលើកទី២ផ្ទុះឡើង នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៣៩ ភ្លើងសង្រ្គាមបានឆាបឆេះរួចទៅ
នៅពេលសង្រ្គាមលោកលើកទី២ផ្ទុះឡើង នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៣៩ ភ្លើងសង្រ្គាមបានឆាបឆេះរួចទៅហើយ នៅក្នុងតំបន់អាស៊ី គឺសង្រ្គាមរវាងជប៉ុន និងចិន ដែលចាប់ផ្ទុះឡើង តាំងពីឆ្នាំ១៩៣៧។ មិនតែប៉ុណ្ណោះនៅឆ្នាំ១៩៣៣ ប្រទេសជប៉ុនបានដកខ្លួនចេញពីសង្គមប្រជាជាតិផងដែរ ដែលជាហេតុនាំអោយសង្គមប្រជាជាតិចុះខ្សោយឥទ្ធិពលយ៉ាងខ្លាំង។
នៅពេលដែលសង្រ្គាមលោកលើកទី២ ចាប់ផ្ទុះឡើ នាខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៣៩ ទឹកដីរបស់ប្រទេសចិនត្រូវបានទទួលរងគ្រោះស្រេចទៅហើយគឺទឹកដីមួយផ្នែកធំនៅប៉ែកខាងកើតប្រទេសចិនត្រូវបានកងទ័ពជប៉ុនឈ្លានពានកាន់កាប់រួចទៅហើយ។ ចំណែកឯទឹកដីដែលនៅសេសសល់ មួយចំណែកត្រូវកាន់កាប់ដោយរដ្ឋាភិបាលសាធារណរដ្ឋចិនរបស់លោក ជៀង កាយចៀក និងមួយចំណែកតូចទៀតស្ថិតក្រោមការកាន់កាប់របស់ក្រុមកុម្មុយនិស្តរបស់ ម៉ៅ សេទុង។
នៅក្នុងឆ្នាំដំបូងៗ នៃសង្រ្គាមលោកលើកទី២ នៅពេលដែលអាល្លឺម៉ង់ អ៊ីតាលី និងសហភាពសូវៀត នាំគ្នាឈ្លានពានពង្រីកទឹកដី នៅក្នុងតំបន់អឺរ៉ុប អាស៊ីប៉ាស៊ីហ្វិកវិញ គឺជាដែនប្រមាញ់របស់ចក្រភពជប៉ុន ដែលស្ថិតក្នុងបក្សសម្ព័ន្ធត្រីភាគី អាល្លឺម៉ង់-អ៊ីតាលី-ជប៉ុន ហើយដែលបានចុះសន្ធិសញ្ញារក្សាអព្យាក្រឹតជាមួយសហភាពសូវៀត។
នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៤០ នៅក្រោយពេលដែលបារាំងត្រូវទទួលបរាជ័យ ស្ថិតក្រោមការកាន់កាប់របស់អាល្លឺម៉ង់ ហើយរដ្ឋាភិបាលថ្មីរបស់បារាំង ដែលដឹកនាំដោយសេនាប្រមុខ Pétain ក៏ត្រូវក្លាយជារដ្ឋាភិបាលរណបរបស់ហ៊ីត្លែរដែរនោះ ជប៉ុនក៏បានចាប់ផ្តើមបញ្ជូនទ័ពចូលឈ្លានតំបន់ឥណ្ឌូចិន ដែលជាដែនដីអាណានិគមរបស់បារាំង។
គោលដៅរបស់ជប៉ុន គឺកាត់ផ្តាច់ផ្លូវដឹកជញ្ជូនស្បៀង ប្រេង និងសព្វាវុធ ពីកំពង់ផែហាយហ្វុង ប្រទេសវៀតណាម កាត់តាមហាណូយ ចូលទៅក្នុងខេត្តយូណាន យកទៅផ្គត់ផ្គង់កម្លាំងទ័ពរបស់ ជៀង កាយចៀក និងម៉ៅសេទុង ដើម្បីច្បាំងទល់នឹងកងទ័ពជប៉ុន។ នៅថ្ងៃទី២២ កញ្ញា ១៩៤០ បារាំងបានសុខចិត្តអោយកងទ័ពជប៉ុនកាន់កាប់តំបន់តុងកឹង (ប៉ែកខាងជើងប្រទេសវៀតណាម ជាប់នឹងព្រំដែនចិន។ ក៏ប៉ុន្តែ ជប៉ុនមិនសុខចិត្តទទួលយកត្រឹមតំបន់តុងកឹងនេះមួយទេ។ ចាប់ពីឆ្នាំ១៩៤១ កងទ័ពជប៉ុនក៏បានវាតទីកាន់កាប់ទីតាំងជាច្រើនផ្សេងទៀត នៅក្នុងតំបន់ឥណ្ឌូចិនទាំងមូល។
ដោយសារមើលឃើញបែបនេះ សហរដ្ឋអាមេរិក ដោយមានការព្រមព្រៀងពីសំណាក់អង់គ្លេស ក៏បានសម្រេចដាក់ទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចលើជប៉ុន ហើយបានទាមទារឲ្យជប៉ុនដកខ្លួនចេញពីឥណ្ឌូចិន។ ទណ្ឌកម្មនេះបានធ្វើអោយជប៉ុនត្រូវទទួលរងនូវការខូចខាតយ៉ាងខ្លាំង ដោយត្រូវបាត់បង់ប្រភពផ្គត់ផ្គង់ប្រេងរហូតដល់ទៅ ៩០% និងបាត់បង់ចំណូលពីការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិរហូតដល់ទៅដល់ ៧៥%។
ប្រឈមមុខនឹងទណ្ឌកម្មសេដ្ឋកិច្ចនេះ គណៈរដ្ឋមន្រ្តីជប៉ុនបានបើកកិច្ចប្រជុំមួយ នៅខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៤១ ក្រោមអធិបតីភាពរបស់អធិរាជ ហ៊ីរ៉ូហ៊ីតូ )Hirohito) ដើម្បីជជែកគ្នា អំពីជម្រើស៣៖ ទីមួយ ដកថយពីតំបន់ឥណ្ឌូចិនតាមការទាមទាររបស់អាមេរិក ទីពីរ ធ្វើការចរចាស្វែងរកសម្បទានពីអាមេរិក និងទីបី បើកធ្វើសង្រ្គាមទល់នឹងអាមេរិកតែម្តង។ នៅក្នុងកិច្ចប្រជុំនេះ ជប៉ុនក៏បានសម្រេចថានឹងធ្វើការចរចាជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិក ក៏ប៉ុន្តែក្នុងពេលជាមួយគ្នាត្រូវចាប់ផ្តើមរៀបចំទ័ពធ្វើសង្រ្គាមប្រសិនបើការចរចាមិនបានសម្រេច។
តែអ្វីៗ ក៏បានប្រែប្រួលទៅវិញក្នុងរយៈពេល១ខែក្រោយមក បន្ទាប់ពីមានការតែងតាំងលោក ហ៊ីដេគី តូចូ រដ្ឋមន្ត្រីកិច្ចការសង្គ្រាមឲ្យក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីជប៉ុន។ ជប៉ុនងើបមុខឡើងលើកកាំភ្លើងបែរកាណុងតម្រង់ទៅសហរដ្ឋអាមេរិក ហើយបង្ករជាភ្លើងសង្គ្រាមកាន់តែឆាបឆួលក៏ដោយសារបុរសម្នាក់នេះផងដែរ ក្នុងសម័យសង្គ្រាមលោកលើកទី២៕
ក្នុងស្រុករក្សាសិទ្ធ
ព័ត៌មានថ្មីៗ
