ដំណើរជីវិតមនុស្សស្រី មានក្ដីសុខ មានសំណាងឬអត់ មិនអាស្រ័យលើលុយកាក់ មាសប្រាក់សម្ភារៈនិយមនោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ គឺអាស្រ័យលើមនុស្សក្បែរខ្លួនទាំង ៣ ប្រភេទនេះ។
១. ឪពុកម្តាយ
ជីវិតនេះបើប្រើតែលុយវាស់វាសនាខ្លួនឯង គឺមានកម្រិតខ្លាំងណាស់។ ទ្រព្យសម្បត្តិ និងជោគវាសនាពិតប្រាកដត្រូវតែជាទ្រព្យសម្បត្តិខាងវិញ្ញាណខាងក្នុង មិនមែនគ្រាន់តែជាទ្រព្យសម្បត្តិសម្ភារៈប៉ុណ្ណោះទេ។
ហេតុអ្វីបានជានិយាយថា ឪពុកម្តាយសម្រេចចិត្តអនាគតរបស់កូនៗខ្លួន។ ព្រោះប្រសិនបើឪពុកម្តាយស្រលាញ់ គោរព និងផ្តល់ភាពកក់ក្តៅឱ្យកូនៗជ្រើសរើសធ្វើអ្វីដែលខ្លួនពេញចិត្ត ដរាបណាវាមិនប្រឆាំងនឹងសីលធម៌ កូននោះប្រាកដជាសប្បាយចិត្ត។
ក្នុងសង្គមនេះមានមនុស្សស្រីច្រើន ទោះមានលុយច្រើនក៏ជីវិតគេច្រណែននឹងអ្នកដទៃ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គេមិនដឹងថាមាននារីណាដែលធ្លាប់ប្រព្រឹត្តអំពើឃោរឃៅ និងគ្មានការស្រលាញ់ពីឪពុកម្តាយតាំងពីក្មេងមកម្ល៉េះ។ ឪពុកម្តាយជិះជាន់យ៉ាងឃោរឃៅ ពេលគាត់ធំឡើង គាត់ត្រូវជាន់ឈ្លីនឹងការនឿយហត់អស់មួយជីវិត។
២. កូនៗ
មានសុភាសិតមួយឃ្លាបានពោលថា “កូនកតញ្ញូគឺជាទ្រព្យ កូនពាលាគឺជាបំណុល” គឺជាអាកប្បកិរិយារបស់កូនចំពោះមាតាបិតា ដែលកំណត់ថាជីវិតស្ត្រីមានទុក្ខឬអត់។
ជាស្ត្រីដ៏ពិសិដ្ឋបំផុត ទាំងភរិយា ជាម្តាយ និងជាកូនក្រមុំ ។ ពេលនៅលីវអាចមើលថែខ្លួនឯងបានយ៉ាងល្អ ដោយមិនខ្វល់ខ្វាយអ្វីឡើយ។ ប៉ុន្តែក្នុងនាមជាម្តាយ ពួកគេនឹងខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីកូន បារម្ភ និងសប្បាយចិត្តសម្រាប់កូន។ បើកូនកតញ្ញូរបស់ស្ត្រីទទួលបានពរហើយ ភាពក្រអឺតក្រទមរបស់ស្ត្រី ទោះស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចល្អប៉ុនណាក៏ដោយ ក៏មិនអាចលួងលោមចិត្តម្តាយបានដែរ។
៣. ដៃគូជីវិត
ដៃគូក្នុងជីវិតនេះមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ស្ត្រី។ បើអ្នកមានប្តីដែលចេះស្រឡាញ់ និងចេះអាណិតនោះ ទោះបីសេដ្ឋកិច្ចលំបាក យ៉ាងណាក៏ដោយ បើគ្មានផ្ទះធំ ក៏នៅតែមានសុភមង្គល។
សម្រាប់ស្ត្រី សំណាងត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងទ្រព្យសម្បត្តិ ហើយជីវិត គឺជារឿងល្អ ប៉ុន្តែលើកលែងតែស្ត្រីដែលមានសមត្ថភាព "ទ្រព្យសម្បត្តិ" ភាគច្រើនរបស់ស្ត្រីត្រូវតែផ្តល់ឱ្យដោយមនុស្សបីនាក់នៅជុំវិញនាង។ មនុស្សស្រីត្រូវការប្តីស្មោះត្រង់ជាងផ្ទះធំ លុយច្រើន តែឯកា។
ពោល គឺសុភមង្គលទាំងអស់ដែលឪពុកម្តាយ កូន និងភរិយានាំមកជាប្រភពនៃទ្រព្យសម្បត្តិក្នុងជីវិតស្ត្រី៕
ប្រភព ៖ Phunutoday / Knongsrok