អ្នកណាថា មនុស្សពីរនាក់ឱ្យតែស្រឡាញ់គ្នា មានចិត្តស្មោះត្រង់ចំពោះគ្នា ប្រាកដជាបានរស់នៅជាមួយគ្នាដល់ចាស់ អាចកាន់ដៃគ្នាចូលរោងការ មានមេបា ញាតិបងប្អូន មិត្តជិតឆ្ងាយចូលរួមអបអរសាទរនោះ គឺមិនអាចក្លាយជាការពិតទាំងអស់នោះឡើយ ចុងក្រោយនៃទំនាក់ទំនងស្នេហាមួយចំនួន ប្រហែលយើងបានត្រឹមតែជាភ្ញៀវចូលរួមមង្គលការរបស់មនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់តែប៉ុណ្ណោះ។
ធ្លាប់គិតថា រាល់ការស្រឡាញ់សុទ្ធតែមានន័យ មានតម្លៃ អាចក្លាយជាប្រពន្ធប្ដី កាន់ដៃគ្នាចូលរោងការយ៉ាងមានក្ដីសុខ និងសុភមង្គល តែពេលជួបរឿងផ្ទាល់ទើបយល់ច្បាស់ថា ការពិតទៅ ទំនាក់ទំនងស្នេហាដ៏ផ្អែមល្ហែម ឬការស្រឡាញ់ដ៏ស្មោះស្ម័គ្រ វាគ្រាន់តែជាការសាកល្បង ឬការសាងទំនាក់ទំនងមួយ ដើម្បីឈានទៅរកដៃគូពិតប្រាកដនាថ្ងៃខាងមុខតែប៉ុណ្ណោះ។
មនុស្សដែលយើងស្រឡាញ់ពេលនេះ មនុស្សដែលយើងព្យាយាមថែរក្សាពេលនេះ មិនមែនសុទ្ធតែអាចចាប់ដៃគ្នាបានរហូតនោះឡើយ ថ្ងៃនេះយើងនិងគេស្រឡាញ់គ្នា តែថ្ងៃមុខ អ្នកដែលអាចរៀបការជាមួយយើងបានអាចមិនមែនគេ ឬអ្នកដែលរៀបការជាមួយគេក៏មិនមែនយើងដែរ នេះហើយស្នេហា គ្មានទេពាក្យថា អាចសមបំណងគ្រប់គូនោះ។
ពេលខ្លះ បានត្រឹមតែប្រាប់ខ្លួនឯងថា កាត់ចិត្ត តែប៉ុណ្ណោះ ព្រោះបើមិនមែនជាគូនឹងគ្នាហើយ គឺមានតែបណ្ដោយតាមហ្នឹងទៅ មិនមែនគូ ទោះតស៊ូស្លាប់រស់ជាមួយគ្នាទៀត ក៏នៅតែបែកគ្នាដដែល មិនអាចកែប្រែនិស្ស័យដៃគូបានឡើយ បើគេការ គេជ្រើសអ្នកផ្សេងដែលមិនមែនជាយើងទៅហើយ ក៏មានតែពាក្យជូនពរគេឱ្យមានក្ដីសុខសុភមង្គលជាមួយអ្នកថ្មីតែប៉ុណ្ណឹងឯង ចំណែកយើងវិញ គឺត្រូវបន្តទៅមុខ ហើយបើអាចគួរតែបើកចិត្តទទួលអ្នកថ្មី ដែលជាគូជីវិតពិតប្រាកដរបស់យើងវិញល្អជាជាង៕
អត្ថបទ ភី អេក
ក្នុងស្រុករក្សាសិទ្ធ