កូនកើតមកដើម្បីនាំពរដល់ឪពុកម្ដាយ ច្រើនតែមានចរិតលក្ខណៈដែលឪពុកម្ដាយពេលខ្លះនឹកស្មានមិនដល់។ នៅក្នុងវប្បធម៌ប្រជាប្រិយ កុមារដែលចេះធ្វើឱ្យឪពុកម្តាយមានសុភមង្គល តែងតែហៅថា កូនដែលកើតមកដើម្បីសងគុណ។ នេះមិនមែនមានន័យថា ឪពុកម្តាយមិនស្រលាញ់កូនដែលមិនតបស្នងទេ ប៉ុន្តែកូនដែលមកជំពាក់កម្ម ត្រូវការក្តីស្រលាញ់ និងការអត់ធ្មត់បន្ថែមទៀតពីឪពុកម្តាយ។ លោកអ្នកអាចចំណាំមើលបាន កូនដែលមកសងគុណឪពុកម្តាយច្រើនតែមានលក្ខណៈដូចខាងក្រោម៖
១.កុមារញ៉ាំបានល្អហើយគេងលក់ស្រួល៖ ទារកដែលញ៉ាំបានល្អ និងគេងលក់ស្រួល ផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់ឪពុកម្តាយក្នុងការមើលថែពួកគេដោយមិននឿយហត់ និងប្រឹងប្រែងច្រើន។ ការថែរក្សាកូនត្រូវការថាមពល និងពេលវេលាច្រើន។ ការមានកូនញ៉ាំអាហាររើស និងពិបាកគេង គឺជាការនឿយហត់បំផុតសម្រាប់ឪពុកម្តាយ។ ចំពោះកុមារ ការញ៉ាំ និងការគេងគឺសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត ព្រោះកត្តាទាំងពីរនេះទាក់ទងផ្ទាល់នឹងការអភិវឌ្ឍរបស់ទារក។ ប្រសិនបើកូនៗញ៉ាំបានល្អ និងគេងលក់ស្រួល ឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេនឹងមានការលំហែ ព្រោះវាមានភាពងាយស្រួលសម្រាប់ឪពុកម្តាយក្នុងការថែរក្សាកូនរបស់ពួកគេ។ ទារកដែលញ៉ាំបានច្រើន និងគេងលក់ស្រួលក៏នឹងធ្វើឱ្យគ្រួសារកាន់តែមានសុភមង្គលផងដែរ ព្រោះគ្មានអ្វីដែលរីករាយក្នុងការចិញ្ចឹមកូនជាងការឃើញពួកគេធំឡើងមានសុខភាពល្អ និងសប្បាយរីករាយជារៀងរាល់ថ្ងៃនោះទេ។
២.កុមារមានសុខភាពល្អ មានជម្ងឺតិចតួច៖ ទារកដែលមានសុខភាពល្អចំណាយពេលភាគច្រើនលេង។ ចំពោះទារកដែលឈឺ អ្វីទាំងអស់ដែលពួកគេត្រូវធ្វើគឺដេកនៅលើគ្រែ ហើយព្រួយបារម្ភអំពីការញ៉ាំអាហារពេញមួយថ្ងៃ។ ពេលកូនឈឺ ឪពុកម្ដាយមិនចង់បានអ្វីក្រៅពីឲ្យកូនមានសុខភាពល្អនោះទេ។ នៅពេលកូនឈឺ ឪពុកម្តាយបាត់បង់ការងារ កម្លាំង លុយកាក់ ហើយថែមទាំងអាចរកការងារក្រៅម៉ោងដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ការចំណាយកូនថែមទៀតផង។ ពេលខ្លះដោយសារកូនឈឺ ឪពុកម្តាយមិនចុះសម្រុង ឈ្លោះប្រកែកគ្នា ជីដូនជីតា និងឪពុកម្តាយ ខឹងគ្នាស្តីបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក។ ដូច្នេះហើយ កូនដែលមានសុខភាពល្អ គឺជាសុភមង្គលដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ឪពុកម្តាយគ្រប់រូប។
៣.កុមារជាធម្មតាសប្បាយចិត្ត ហើយកម្រយំណាស់៖ ស្នាមញញឹមរបស់កូនអាចលុបបំបាត់ភាពនឿយហត់របស់ឪពុកម្តាយទាំងអស់។ ទារកដែលយំតិច ជាញឹកញាប់តំណាងឱ្យទារកដែលចេះស្តាប់បង្គាប់ មានសុខភាពល្អ និងការយល់ដឹង។ ទារកគ្រប់រូបយំ ប៉ុន្តែកម្រិតនៃការយំគឺខុសគ្នាសម្រាប់ក្មេងម្នាក់ៗ។ ទារកដែលសប្បាយចិត្ត ហើយតែងតែលេង ហាក់ដូចជាសមហេតុផល ហើយកម្រនឹងយំ ពួកគេដឹងពីរបៀបគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ពួកគេ។ ទារកទាំងនេះជាធម្មតាមានភាពងាយស្រួលក្នុងការចិញ្ចឹម។
៤.កុមារមានទម្លាប់ឯករាជ្យ៖ ការលត់ដំខ្លួន និងឯករាជ្យ គឺជាចរិតលក្ខណៈដ៏ល្អមួយ ដើម្បីកុំឱ្យកូនមានទុក្ខ ឬសោកសៅដល់ឪពុកម្តាយរបស់គេ។ ពេលកូនចេះឯករាជ្យ គេមិនពឹងឪពុកម្តាយ ឬ សុំជំនួយទេ។ ក្មេងទាំងនេះនឹងមិនធ្វើឱ្យឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេតូចចិត្តនោះទេ។ ពួកគេក៏ធ្វើឲ្យឪពុកម្ដាយមិនបាច់ព្រួយបារម្ភពេលកូនទៅឆ្ងាយនោះដែរ។ ឪពុកម្តាយដែលបង្រៀនកូនរបស់ពួកគេឱ្យមានភាពឯករាជ្យនឹងជួយពួកគេឱ្យក្លាយជាមនុស្សពេញវ័យដែលរឹងមាំ។
៥.កុមារជាមនុស្សកតញ្ញូ និងស្រឡាញ់ឪពុកម្តាយ៖ មានកូនដែលសូម្បីតែនៅក្មេងក៏ដោយ បង្ហាញភាពកតញ្ញូ គិតតែពីឪពុកម្តាយ។ ការបង្កើតបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់កុមារគឺភាគច្រើនដោយសារតែការអប់រំ ការចិញ្ចឹមបីបាច់ និងបរិយាកាសអប់រំរបស់ឪពុកម្តាយ។ ប៉ុន្តែវាមិនអាចបដិសេធបានទេថា តាមពិតមានគ្រួសារដែលមានកូនដែលមានបុគ្គលិកលក្ខណៈខុសគ្នាទាំងស្រុង ទោះបីជាពួកគេត្រូវបានចិញ្ចឹម និងអប់រំដោយឪពុកម្តាយដូចគ្នាក៏ដោយ។ ហេតុនេះហើយបានជាគេនិយាយថា កាលណាឪពុកម្ដាយបង្កើតកូន ធម្មជាតិរបស់គេនឹងកើតមកតាមក្រោយ។ កូនដែលកើតមកចេះស្តាប់បង្គាប់ និងដឹងថាអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ គឺជាអំណោយដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ឪពុកម្តាយ៕