មានរបស់ ២ យ៉ាង ដែលជាបម្រាមដាច់ខាតពីគ្រូហុងស៊ុយ ដែលមិនគួរយកមកផ្ទះជាដាច់ខាត ប្រសិនបើអ្នករើសបានតាមផ្លូវ។
កាលយើងនៅក្មេង ឪពុកម្តាយនឹងដាស់តឿនយើងកុំឱ្យយករបស់អ្នកដទៃមកបណ្តុះតាំងពីតូច។ ដូចគ្នាដែរ ចំពោះរបស់ពីរយ៉ាង ដែលមិនគួររើសយកមកផ្ទះ មិនថាក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃអ្នកលំបាកយ៉ាងណា ក៏មិនត្រូវសង្វាតយកវានោះដែរ។
១. លុយដែលជ្រុះតាមផ្លូវ
លុយដែលជ្រុះតាមផ្លូវ ជាពិសេសលុយដែលចងដោយខ្សែក្រហម។ បុរាណបានបង្រៀនថា «សុភាពបុរសស្រឡាញ់ទេពកោសល្យ មនុស្សសុចរិត គឺមិនយករបស់អ្នកដទៃ» មានន័យថា៖ សុភាពបុរសឱ្យតម្លៃទ្រព្យសម្បត្តិ តែការកាន់កាប់ត្រូវមានក្រមសីលធម៌។
តាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ មនុស្សមកពីគ្រប់មជ្ឈដ្ឋាន ដែលមានកម្រិតនៃការអប់រំ មកពីមជ្ឈដ្ឋានផ្សេងៗគ្នា បានរក្សាគោលការណ៍នេះ។ ព្រោះគេមិនសុំអ្វីក្រៅពីសេចក្ដីសុខក្នុងចិត្តឡើយ។
ប៉ុន្តែក៏មានអ្នកស្រុកនិយាយថា យកល្អកុំរើសលុយដែលមានចងខ្សែអំបោះក្រហម។ ប្រសិនបើមានមន្ទីរពេទ្យនៅក្បែរនោះ ជាទូទៅលុយនេះគឺជាមធ្យោបាយនៃ "អបិយជំនឿ" ដោយសង្ឃឹមថា នឹងអាចប្រើលុយនេះដើម្បី "ខ្ចី" ជីវិតរបស់អ្នកសម្រាប់ពីរបីថ្ងៃ។ ជាការពិតណាស់ នេះគឺជាការអះអាងអបិយជំនឿ ដោយគ្មានមូលដ្ឋានវិទ្យាសាស្រ្ត។
មនុស្សបុរាណជាច្រើន ឬមនុស្សអបិយជំនឿ ចេតនាបោះលុយនៅផ្លូវបំបែកដោយសង្ឃឹមថា នរណាម្នាក់រើសវាដោយសង្ឃឹមថាអ្នកដែលរើសវានឹងជួយសង្រ្គោះគ្រោះមហន្តរាយរបស់ពួកគេ ពោលគឺ ចំណាយប្រាក់ដើម្បីលុបបំបាត់គ្រោះមហន្តរាយ។ ម្យ៉ាងទៀត កាក់ចាស់ៗជ្រុះតាមផ្លូវ ក៏មិនត្រូវរើសដែរ។
២. សម្លៀកបំពាក់
សម្លៀកបំពាក់ដែលគេបោះចោល។ នៅពេលដែលរបស់របរប្រើប្រាស់មិនមានច្រើន តែងតែមានតម្រូវការក្នុងការហូបចុក និងស្លៀកពាក់ ឱ្យបានសមរម្យ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះជាមួយនឹងការកើនឡើងនៃផលិតភាព មិនចាំបាច់ត្រូវការសន្សំសំចៃពេកទេ។ ដូច្នេះប្រសិនបើអ្នកឃើញសម្លៀកបំពាក់ដែលគេបោះបង់ចោលនៅលើផ្លូវ កុំស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការរើស និងនាំយកទៅផ្ទះឱ្យសោះ ព្រោះហេតុដំបូងបំផុត សម្លៀកបំពាក់នេះ អាចជារបស់អ្នកស្លាប់។
ទំនៀមទម្លាប់នៅកន្លែងខ្លះ គឺសម្ងួតសម្លៀកបំពាក់នៅសងខាងផ្លូវសម្រាប់អ្នកស្លាប់ដោយទុកឱ្យគេស្លៀកពាក់ពេលទៅភពថ្មី។ ទីពីរ អ្នកមិនដឹងថាតើម្ចាស់មុននៃសម្លៀកបំពាក់ទាំងនោះមានជំងឺឆ្លង ដូចជាបាក់តេរី ឬមេរោគនៅលើសម្លៀកបំពាក់នោះទេ។
បន្ថែមពីលើវត្ថុទាំងពីរប្រភេទដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ តាមពិតមានវត្ថុជាច្រើនដែលមនុស្សមិនអាចរើសបានតាមអំពើចិត្ត ដូចជា តុក្កតាដែលគេបោះបង់ចោល ថ្មចម្លែក គម្ពីរពុទ្ធសាសនា ព្រះពុទ្ធបដិមាចាស់ជាដើម៕
ប្រភព ៖ Phunutoday / Knongsrok